مثلث ورزش کودکان، ناشی از سه رابطهی جدا نشدنی (کودک- والد و مربی) است، مشارکت والدین در ورزش کودکان اشکال گوناگونی دارد اعم از: حضور پر رنگ ( والدین متعصب و والدین تجربه پذیر)- حضور متوسط (منطقه آسودگی)– حضور کم رنگ ( والدین بی اطلاع  و والدین بی علاقه).

باید در نظر داشت که کودکان دوست دارند والدین خود را خوشحال کنند و اگر به خواسته والدین در ورزش شرکت کنند، خود دچار استرس و اضطراب خواهند شد،  مربیان باید اجازه حضور برنامه ریزی شده را به والدین بدهند، تا ایشان را از نقش خود آگاه کنند.

برخی از والدین نیز بالقوه پشتیبان خوبی برای فرزندانشان هستند. گاهی هم به مقایسه دوران کودکی خودشان با فرزندانشان می‌پردازند و می‌خواهند کودکشان را به اسطوره ورزش تبدیل کنند  و در نتیجه کودکان شان نه تنها از ورزش لذت نمی‌برد بلکه به سختی تمرکز کرده و دچار اختلالاتی در خواب و تغذیه هم می‌شوند.

راه حل چیست؟ با تنظیم و برگزاری جلسات توجیهی برای والدین در بیش از شروع فصل مسابقات و بیان اهداف، به تعادل نقش والدین در ورزش، کمک موثری می کند.

سید مجید محسنی/ کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان بوشهر