شنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۳۸

راهنمایی هایی برای مربیان ؛

ارتقاء توجه انتخابی ورزشکاران

نرگس احدی

در کار مربیگری ، تا چه حد به توجه ، اهمیت می دهید ؟ در هنگام آموزش مهارت ها ، آیا وسعت توجه ورزشکاران خود را در نظر می گیرید ؟ آیا به آنها آموزش می دهید که قبل از مسابقه ، هنگام مسابقه ، و یا بعد از مسابقه به چه چیز توجه کنند ، آیا خطاهای ذهنی را به عنوان خطاهای توجه می شناسید ؟

نکاتی که به عنوان مربی برای ارتقاء توجه انتخابی ورزشکار خود باید به آن توجه کنید :

  • توجه مورد نیاز برای هر مهارت خاص در ورزش شما، باید توسط شما و ورزشکاران شما مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. باید مشخص کنید که کجا، توجه باید به طرف داخل و یا خارج معطوف باشد و چگونه باید گسترده و محدود شود.
  • زمانی که توجه به شکل بیرونی متمرکز می شود. به ورزشکاران خود بیاموزید که به کدام نشانه ها و با چه ترتیبی توجه کنند.
  • زمانی که توجه به صورت درونی متمرکز می شود، به افکار مثبت و سازنده توجه کنید، و افکار منفی را رها سازید و به آنها توجه نکنید.
  • هنگامیکه واقعا به مسابقه و اجرای مهارت می پردازید، به زمان حال و اعمال حاضر و در شرف وقوع توجه کنید، نه به اعمال گذشته و آینده.
  • به عوامل  وظیفه ای نظیر شکل اجرا توجه کنید نه به نتیجه معلق. ورزشکاران نمی توانند در یک لحظه به دو مساله مختلف توجه کنند. اگر آنها به سوی نتیجه متمرکز شوند، نمی توانند به شکل انجام مهارت توجه کنند. به عبارت دیگر، اگر ورزشکارن به برنده شدن فکر کنند، آنها نمی توانند به پرتاب بعدی در بیستبال، به شوت کردن به حلقه در بسکتبال، یا زدن سرویس در تنیس توجه و فکر کنند.
  • تنظیم کردن ذهن را به ورزشکاران خود آموزش دهید یا اینکه به آنها یاد دهید که به چه نشانه هایی توجه کنند و به چه نشانه هایی توجه نکنند. سپس به آنها بیاموزید که پاسخ های مناسب را به این نشانه ها بدهند.
  • در ضمن ارتقاء تنظیم ذهن، به ورزشکاران خود یاد می دهند که چه نشانه هایی به انها کمک می کند تا واکنش های خاص را پیش بینی کنند، وزمانی که واکنشها را پیش بینی کردند، به تجزیه و تحلیل آنها بپردازند.
  • زمانی که مهارت ها را به آنها می آموزید، توجه ورزشکاران را به احساسات عضلات خود در هنگام اجرای مهارت ها هدایت کنید. توجه به این نشانه های جنبشی، نسبت یادگیری مهارتها را افزایش می دهد، و تصویر سازی ذهنی عالیترین راه آموزش آگاهی جنبشی است.
  • در زمان تمرین و هنگامی که سطح نیروی روانی بالاست، فعالیت آموزشی توجه مورد نیاز را انجام دهید.
  • هنگامیکه ورزشکاران در آغاز راه یادگیری مهارتها هستند، درزمان تمرین چیزهایی را که باعث حواس پرتی آنها می گردد به حداقل برسانید.
  • هنگامی که محیط مملو از حالت عدم اطمینان است، به خصوص اگر این حالت خود ارزشی آنها را تهدید کند، باعث فشارهای روانی میگردد و تمایل بازیکنان به حواس پرتی را افزایش می دهد.
  • یک تذکر ویژه : ورزشکارانی که نسبت به اهداف و خود – ارزشی خود اطمینان ندارند، به نحو خاصی نسبت به حواس پرتی آسیب پذیرند.
  • تعبیر و تفسیر تماشاچیان، بازیکنان دیگر، یا خود شما در خصوص کیفیت بازی ورزشکارانتان به راحتی حواس آنان را پرت می کند و سبب می شود آنها ناخواسته درگیر خود – تحلیلی شوند. بنابر این، همانگونه که قبلاً تاکید شد، بهتر است تمام مهارتهای روانی توسعه پیدا کنند و ورزشکاران نسبت به خود تصوری مثبت و ثابت پیدا کنند.
  • گرچه حالت عدم اطمینان در خصوص خود – ارزشی ورزشکاران جایز نیست، ولی این حالت می تواند در تمرینات علاقه آنها را جلب کند و در نتیجه میزان توجه آنها را افزایش دهد.

منابع :

روانشناسی ورزش، راهنمای مربیان ( ۱۳۸۵ ):تالیف رینر مارتنر، ترجمه: محمد خبیری. تهران: بامداد کتاب.

مربیگری کودکان در ورزش، اصول و تمرین ( ۱۳۹۲ ): تالیف مارتین لی، ترجمه: لاله سامع. تهران: تیمورزاده نوین.

نرگس سادات احدی، کارشناس کمیته روانشناسی و دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی ورزش

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.