سه‌شنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۶ - ۱۳:۴۵

نقش ورزش در اجتماعی شدن

ورزش  و اجتماعا شدن

انرژی‌های منفی می تواند منجر به آسیب در روان افراد شود.بنابراین تخلیه انرژی های منفی نقش موثری را در سلامت روان افراد ایفا می کند، اما ورزش یکی از مهم ترین راه هایی است که به وسیله آن می توان انرژی های منفی را تخلیه کرد.

تمام افراد نیاز به تخلیه انرژی ها و هیجان های درونی خود را دارند و عدم بروز این هیجان ها می تواند افراد را با مشکلات روحی یا انجام رفتار های مخاطره‌آمیز مانند خشونت و سرعت بالا هنگام رانندگی و تصادف مواجه کند و بروز این رفتارها موجب آسیب به خود فرد یا دیگران می‌شود که گاهی جبران این اتفاق‌ها در برخی موارد غیرممکن است و می‌تواند افراد را دچار پشیمانی‌های بی‌حاصل در تمام طول زندگی خود کند.
انجام ورزش می‌تواند منجر به تخلیه انرژی انسان‌ها شود و زمانی که انسان‌ها انرژی‌های خود را تخلیه می‌کنند، از رفتارهای بهتری نیز برخوردار هستند، اما شواهد بارها نشان داده تخلیه نکردن انرژی افراد منجر به آسیب‌های جدی در آن‌ها شده است.

روند اجتماعی شدن کودکان با فعالیت‌های اولیهٔ ورزشی آنها آغاز می‌شود و موجبات رشد و تکامل حرکتی در دورهٔ کودکی و مشارکت ورزشی آنان در سال‌های بعد را فراهم می‌کند. مردم و وضعیت‌های مختلف زندگی می‌توانند در انتخاب فعالیت‌های جسمی و ورزشی در طول عمر اثرگذار باشند؛
برای مثال همسالان می‌توانند در نوع فعالیت‌های ورزشی - تفریحی و میزان تحرک و یا عدم تحرک فرد اثر بگذارند. به‌طور یقین فرآیند تربیت اجتماعی و افرادی که می‌توانند بر این فرآیند مؤثر باشند به‌عنوان آثار اصلی و محیطی در رشد حرکتی، قابل توجه هستند.
نقش مؤسسات و افرادی که می‌توانند در تربیت اجتماعی کودک مؤثر واقع شوند با توجه به جنس کودک متفاوت است و حتی جنس کسانی که به‌عنوان مدل و اسوه در تربیت کودکان نقش دارند می‌توانند در گرایش‌های رفتاری و درون‌سازی آن رفتار در کودکان تأثیر فراوان داشته باشد.
مربیان و معلمان نیز می‌توانند در تربیت اجتماعی و ورزشی افراد نقش و اثر داشته باشند 
آنها می‌توانند به کودکان و نوجوانان فعالیت‌های جدید و هیجان‌انگیزی را معرفی کنند و آنها را به یادگیری مهارت‌ها و نگرش‌های مربوط به آن ورزش تشویق کنند.
خانواده تأثیر اصلی را در فرآیند تربیت اجتماعی و ورزشی دارد
کودکانِ بزرگتر، نوجوانان و جوانانی که به‌طور فعال در ورزش شرکت می‌کنند، در واقع به شکلی علاقه و تشویق‌های والدین خود را در سال‌های اولیهٔ زندگی به این نوع فعالیت‌ها نشان می‌دهند. والدین ممکن است فرزندان خود را تشویق کنند تا در فعالیت‌های ورزشی و مهارت‌های حرکتی شرکت کنند و یا اینکه آنها را از این کار باز می‌دارند. هیچ شکی وجود ندارد که اجتماعی شدن از طریق ورزش در سال‌های کودکی آغاز می‌شود

ساره آذر نیو/  کارشناس ارشد روانشناسی و مسئول کمیته روانشناسی هیئت

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.