مزایای چندگانه
این وسیله می تواند گروه های عضلانی کلیدی را که بزرگسالان سالخورده برای بهبود تعادل و استقامت نیاز به تقویت دارند، مانند چهارسر، ساق پا، شکم و همسترینگ، هدف قرار دهند. آنها همچنین می توانند برای افرادی که پس از جراحی یا جراحی بهبود می یابند مفید باشند، زیرا شما می توانید سرعت و شدت را کنترل کنید و در صورت نیاز آنها را برای حمایت های اضافی مجهز کنید."

تردمیل ها همچنین یک محیط امن را فراهم می کنند و از شرایط غیرقابل پیش بینی و شرایط آب و هوایی نامناسب برخوردار نیستند. مزیت دیگری این است که آنها می توانند برای تمرینات فردی برنامه ریزی شوند. دکتر تنفورد می گوید: "شما به راحتی می توانید سرعت و تسریع در تمرکز بر روی اهداف خاص را تغییر دهید.

اکثر تردمیل ها با سنسورهای دستی میزان ضربان قلب را اندازه گیری می کنند، اما این دقیق ترین روش نیست. یک راه بهتر برای سنجش تلاش شما این است که از آنچه که به میزان تلاش درک شده نامیده می شود استفاده کنید، که شامل ارزیابی حس شما نسبت به چگونگی کار شما در مقیاس ۱ تا ۱۰ می باشد، که ۱ شدت کم و ۱۰ شدت بالا در نظر گرفته شده است.  به عنوان مثال، میزان ۵ تا ۷ یک سطح شدت متوسط ‌می باشد که در آن به سختی کار می کنید.

جلسات تمرینی
در اینجا سه روش تردمیل وجود دارد که می توانید به برنامه تمرینی خود که نیازهای مختلفی را شامل می شود، اضافه کنید: سرعت، استقامت، و ساخت عضلات. هر کدام را که انتخاب می کنید، ابتدا آن را برای ۱۰ دقیقه انجام دهید و سپس به تدریج به ۲۰ تا ۳۰ دقیقه برسانید و به صورت تدریجی افزایش دهید.
۵ تا ۱۰ دقیقه زمان را برای گرم کردن بگذارید، که در آن به آرامی حرکت میکنید، و در پایان برای سرد کردن هم همین کار را تکرار کنید. این امر کمک می کند تا خطر آسیب را کاهش داده و بازسازی پس از تمرین را بهبود بخشد. همچنین ممکن است شما در ابتدا نیاز به شروع با شدت پایین تر - حدود ۴ یا ۵ در مقیاس استرس – داشته باشید و به تدریج آن را در طول زمان افزایش دهید.
دکتر Tenforde می گوید: "همچنین، فرض نکنید که اگر با اهداف آن روز مواجه نشوید، باید با سرعت خاصی تمرین کنید." "به عنوان مثال، اگر خواب شبانه ضعیف داشته باشید، ممکن است نیاز به تمرین آهسته تر و و با شدت کمتر داشته باشید تا به همان اندازه تلاش کنید. همانطور که در ابتدا برای شروع هر برنامه ورزشی، با پزشک خود صحبت کنید.

برنامه شماره ۱: شیب (استقامت و ساخت عضلات) . تنظیم شیب باعث افزایش فعالیت عضلانی نسبت به راه رفتن روی سطح صاف می شود زیرا شما در برابر جاذبه کار می کنید. یک مطالعه کوچک ۲۰۱۴ در مجله Gait & Posture نشان داد که قدم زدن روی تردمیل ممکن است برای افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو زانو مفید باشد.
برنامه شماره ۲: تمرین با شدت بالا (HIIT) سرعت، استقامت، و ساخت عضله. این تمرین شامل تناوب های بین دوره های تعیین شده از کار و استراحت با شدت بالا است.  شدت بالا در حدود ۵ تا ۷ (مقیاس تلاش درک شده) است، در حالی که شما با شدت ۲ یا ۳ (مقیاس تلاش درک شده) استراحت می کنید. در واقع این مدل تمرینات برای کسانی که زمان کافی برای تمرین را ندارند مطلوب است.

برنامه شماره ۳: تغییرات سرعت (سرعت و استقامت) . یک مزیت برای تردمیل ها این است که شما می توانید سرعت را کنترل کنید. بسیاری از تردمیل ها دارای انواع مختلفی از تمرین های پیش برنامه ریزی شده اند که سرعت و حتی شیب دارند، اغلب با برچسب هایی مانند "سوزاندن چربی"، "سرعت" یا "صعود تپه". دکتر تنفورد می گوید: "این می تواند سلامت قلب و عروق خود را با تغییر دادن تلاش افزایش دهد و می تواند راه دیگری برای افزودن تنوع باشد."

اصول تردمیل
۱- قبل از شروع هر برنامه تناسب اندام، با پزشک خود مشورت کنید.
از آنجاییکه تکنولوژی تردمیل می تواند بسته به نام تجاری متفاوت باشد، با یک مربی حرفه ای برای بررسی کلیه کارکردهای دستگاه و ویژگی های ایمنی مشورت کنید.
هر تمرین را با گرم کردن و سرد کردن ۵ تا ۱۰ دقیقه شروع و به پایان رسانید.
سعی کنید در محدوده ۵ تا ۷ در مقیاس ۱۰ ارزشی از تلاش درک شده باقی بمانید.

دکترمحمدمهرتاش- هیأت پزشکی ورزشی استان کرمان