چغندر حاوی مقدار زیادی عنصر پتاسیم، فسفر، کلسیم، گوگرد، ید، آهن و مس است و همچنین عناصر بسیار کمیابی مثل روبیدیوم (RUBIDIUM) و کاسیوم (CAESIUM) ، مقدار زیادی کربوهیدرات، پروتئین و ویتامین هایی چون B۱ و B۲، نیاسین، B۶ ، B۱۲ و C در آن موجود است.

مصرف چغندر عملکرد سیستم ایمنی را بهبود می بخشد، در جذب آهن و تولید گلبولهای قرمز خون نقش داشته و در  درمان کم خونی بسیار کمک کننده است.

چغندر منبع غنی آنتی اکسیدان های قوی بوده و مقادیر زیادی نیترات دارد (هر ۱۰۰ گرم آن حاوی ۳۰۰ میلی گرم نیترات است)، نیترات یک ماده شیمیایی است که به طور طبیعی در غذاهای خاصی موجود بوده و بعد از مصرف، تبدیل به اکسیدنیتریک میشود.

اکسید نیتریک، عملکرد های بدن را که بر مصرف اکسیژن تأثیر میگذارند، تحریک میکند، رگ های خونی را باز کرده و جریان خون را افزایش میدهد و در نتیجه موجب اکسیژن رسانی بیشتری به عضلات فعال می شود.

نوشیدن آب چغندر میزان نیتریک اکساید را در بدن بالا میبرد. این ماده شیمیایی می تواند جریان خون را افزایش داده، عملکرد ریه را بهتر و انقباضات عضلانی را تقویت نماید. این ترکیب ورزشکاران را تشویق کرده تا برای بهبود استقامت تنفسی و عملکردشان از آب چغندر استفاده نمایند.

چند نکته :

• موجب تقویت عملکرد هوازی (افزایش حجم اکسیژن مصرفی در شدت های مختلف) در ورزشکاران می شود.
• مصرف آب چغندر در ورزشکاران دوچرخه سوار  موجب تغییر در کارآمدی اکسیژن و زمان خستگی می شود.
• تأثیرات فیزیولوژیکی چغندر ۳۰ ثانیه پس از مصرف، شروع به اوج فعالیت کرده و پس از ۹۰ دقیقه به اوج میرسد و نزدیک به ۶ ساعت در حد بالای خود باقی میماند. تمامی مزایای عملکردی و سلامتی ممکن است تا ۲ هفته پس از مصرف ادامه داشته باشد.
• توصیه می شود آب چغندر حداقل ۱۵ دقیقه قبل از شروع تمرینات شدید برای داشتن عملکرد بهتر استفاده شود.

آیدا غفاری- مسئول کمیته تغذیه هیات پزشکی ورزشی استان مرکزی