دوشنبه ۲۰ فروردین ۱۳۹۷ - ۱۷:۳۰

/معرفی کتاب های پزشکی ورزشی/

ریکاوری در ورزش

کتاب

کتاب ریکاوری در ورزش نوشته دکتر وحید ساری صراف ، دکتر رامین امیر ساسان و محمد جهانگیری منتشر شد.

به گزارش پایگاه خبری- تحلیلی پزشکی ورزشی ایران، این کتاب توسط دانشگاه تبریز  با نگاهی به خلا منابع علمی مدون پیرامون بازگشت به حالت اولیه (ریکاوری) در دو بخش و چهار فصل چاپ شده است:

بخش اول

کلیات بازگشت به حالت اولیه را بیان می کند.

بازسازی، تجدید ریکاوری، عوامل مرتبط با بازسازی، کنترل خستگی و حالت بازسازی، کنترل پاسخ های تمرینی، استراحت، انتخاب تکنیک های ریکاوری مناسب، برنامه ریزی ریکاوری و مسئولیت ریکاوری عناوینی است که در این بخش تشریح شده است.

بخش دوم

شامل یک مقدمه و چهار بخش است که عبارتند از :

فصل اول : در یک حجم وسیع به معرفی روش های بازگشت به حالت اولیه و موارد قابل توجه در این مرحله از قبیل تغذیه، خواب و غیره پرداخته است.

فصل دوم : چهارچوب را برای جمع بندی کمی محدودتر کرده و به برسی روش های فیزیکی بازگشت به حالت اولیه و مکانیسم اثر این روش ها می پردازد.

با گسترش ابعاد فعالیت های ورزشی، کمتر منبعی سعی در گردآوری مجموعه ای با ترکیب هر دو بعد فیزیکی و روانی داشته اند.

فصل سوم : بعد روانی بازگشت به حالت اولیه را پیش پای خوانندگان می گشاید.

فصل چهارم : با معرفی روش های سنتی و نوین بازگشت به حالت اولیه که برخی از آنها در کشورمان نیز استفاده می گردد، مطالعه و بررسی های بیشتری را از سوی محققین می طلبد.

در پیشگفتار کتاب آمده است:

فعالیت های ورزشی روزانه بدن را به شکلی آماده می سازد که مکانیسم های درون سلولی متناسب با آن فعالیت ها تحریک و فعال شده، تغییرات لازم برای سازگاری در آنها به وجود آید. به عبارت دیگر، هنگام فعالیت های ورزشی، پدیده خاصی، سلول های درگیر را تحریک می کنند تا سازگاری بیشتری را برای تحمل فشارهای ناشی از فعالیت های ورزشی مشابه به دست آورند. از این رو، فعالیت های ورزشی، به احتمال زیاد موجب تحریک سلولهای درگیر می شوند ولی سازگاری اصلی در سلول به هنگام برگشت به حالت اولیه (ریکاوری) صورت می گیرد.

در توضیح این سازگاری، ادینگتون وادگرتون معتقدند که سلول های فعال به هنگام تقابل با استرس ناشی از فعالیت های ورزشی، انرژی متابولیکی را برای تحمل فشارهای وارده تدارک دیده و به هنگام برگشت به حالت اولیه، انرژی موجود صرف تامین سازگاری های لازم می گردد. در این صورت، فراوانی تجمعی منابع علمی موجود حاکی از عدم مساوات در تمرکز بیشتر بر روی زمان فعالیت و عدم توجه کافی به زمان برگشت به حالت اولیه است...

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.