ورزش علاوه بر اینکه برای سلامت زندگی افراد ضروری است، جهت بهبود بسیاری از علایم MS نیز کمک کننده می باشد. بیمارانی که در برنامه های ورزشی هوازی شرکت میکنند، از این موارد سود میبرند:

آمادگی قلبی عروقی بهتر، افزایش قدرت، عملکرد بهتر مثانه و روده ها، خستگی و افسردگی کمتر

در یک برنامه ورزشی برای مبتلاین به MS، باید قابلیت ها و محدودیت های فرد در نظر گرفته شود و با تغیراتی که در علایم MS رخ می دهد، قابل تنظیم باشد. هر فرد مبتلا به MS که قصد شروع برنامه ورزشی جدیدی را دارد، باید با پزشک مشورت کند.

دوره های ورزشی باید برای جلوگیری از خستگی بیش از حد و اجتناب از زمان های گرمتر روز، به دقت زمانبندی شود. خستگی پس از یک جلسه ورزشی، نباید بیش از ۲ ساعت طول بکشد. اگر خستگی پس از تمرین بیش از ۲ ساعت طول کشید، توصیه می شود تا شدت، تناوب و مدت تمرین کاهش یابد.

نمونه هایی از فعالیت های فیزیکی مفید در این افراد عبارتند از:

یوگا، تایی چی، ورزش در آب، تمرینات معمول باشگاهی، دوچرخه سواری، تمرینات تعادل، ورزش های هوازی دیگر مثل باغبانی و قایقرانی.

برای اینکه فرد به طور منظم در فعالیت فیزیکی شرکت کند و انگیزه داشته باشد، باید فعالیت لذت بخش بوده و متناسب با توانایی و محدودیت های فرد باشد.

در زیر دستورالعمل فعالیت فیزیکی در مبتلایان به MS آورده شده است.

منبع: MS Society of Canada  و National MS Society

گردآورنده:                                 دکتر ساناز کبیری 

                  مسئول کمیته آموزش هیأت پزشکی ورزشی استان تهران