بافت هایی که قابلیت انعطاف کمتری دارند بیشترمستعد صدمات ناشی از ورزش هستند. کشش مکرر وبا شدت کم بافت های غیر منعطف ممکن است موجب پارگی های ریز گردد. مفاصلی که توسط بافت هایی که به خوبی گرم نشده وکشش مناسب پیدا نکرده اند محصور شده اند، دامنه حرکتی محدودی دارند که این امرموجب ساییده شدن غضروف در مقابل استخوان یا غضروف دیگر شده ومنجر به صدمات ناشی از ورزش در مفاصل می شود. شدت ومدت گرم کردن وسرد کردن در هر فرد متفاوت است. یک ورزشکار با آمادگی بدنی خوب در مقایسه با فردی که آمادگی بدنی کمتری دارد احتمالاً به شدت بیشتری برای گرم کردن نیازمند است تا به حرارت بدنی وضربان قلب نهایی برسد.

بدون توجه به سطح آمادگی جسمانی، هر ورزشکار باید همه ۵ مرحله برنامه تمرینی شامل:

 ۱- نرمش(به مدت ۵ دقیقه)          ۲- حرکت کششی(۱۰-۵ دقیقه)             ۳-گرم کردن(۵ دقیقه)              ۴- فعالیت اولیه        ۵- سرد کردن وکشش انتهای تمرین را به پایان برساند.

یک مانع اصلی برای گسترش استراتژیهای لازم جهت پیشگیری از صدمات، فقدان اطلاعات اپیدمیولوژیک در مورد میزان صدمات در بیشتر ورزشها است. بدون اطلاعات زمینه ای صحیح، اثربخشی مواردی که ایمنی ورزشها را افزایش میدهد نمی تواند مورد ارزیابی قرار گیرد.

خطاهای تمرینی یکی از دلایل اصلی آسیب در ورزش است، وقتی ورزشکاران به طور ناگهانی دفعات، مدت وشدت برنامه کاری خود را افزایش دهند، آسیب ها می توانند بروز نمایند. منظور از دفعات این است که ورزشکار با چه تناوبی تمرین می کند، منظور از مدت اینکه هر برنامه ورزشی چقدر طول می کشد ومنظور از شدت این است که با چه سختی تمرین را انجام می دهد.

عموماً باید برای هر ورزشکار که بیش از ۱۸ ساعت در هفته برنامه تمرینی دارد، کنترل پزشکی دقیقاً صورت پذیرفته وافزایش حجم تمرین نباید از۱۰% در هفته تجاوز نماید.

دکتررمضان حیدریان:رئیس هیات پزشکی ورزشی استان سمنان