دلایل آسیب در شنا چیست؟

به دلیل خستگی وناتوانی بیش از حد نمی توان به درستی تکنیک را اجرا کرد. اکثر شناگران انعطاف پذیری فوق العاده ای به خاطر سستی مفاصل خود دارند که می تواند طبیعی باشد. اما آسیب های جزیی وضربه های خفیف می تواند باعث بی ثباتی وناپایداری کتف شده وشاهد درد کتف والتهاب تاندون باشیم.سایر آسیب ها که بیشتر اتفاق می افتد شامل:مشکلات داخلی زانو ومشکلات ران که به خاطر لگد زدن در شناست وآسیب به کمر که به دلیل ضربات دلفینی یا آموزش روی زمین خشک است.

شایع ترین آسیب های شناگران

شانه شناگر

شانه مفصلی است که بیشترین آسیب را در شنا به دلیل استفاده بیش از حد می بیند.آسیب های شانه ممکن است شامل چرخش از قسمت استخوان پهن شانه یا کمربند شانه ای که در قسمت بالای بازو واقع شده است باشد.تاندون های عضله دو سر ( التهاب دردناک دو سر) و بی ثباتی شانه ، در ترکیبی که مفصل شانه را احاطه کرده،برای نگهداری گوی داخلی در حفره کاری انجام نمی دهد.همه این موارد می تواند منجر به خستگی وضعف مفصل گوی وکاسه ای شانه وماهیچه های پیرامون تیغه شانه شود

آسیب های بخش تحتانی بدن

آسیب به زانو که شامل لیگامنت ها وتاندون هاست، یکی از رایج ترین آسیب هاست.شنای پروانه هم می تواند باعث درد در لگن به خاطر التهاب تاندون لگن شود.مشکلات کمر مثل دیسک کمر یا مشکل در محل اتصال ستون فقرات و لگن ، ممکن است با ضربه دلفینی که در شنای رقابتی استفاده می شود افزایش یابد.

پیشگیری و درمان

-ارتباط ورزشکار با والدین، مربی و متخصص پزشکی هم در پیشگیری و هم در بهبود آسیب موثر است.

-استفاده از تکنیک مناسب ضربه.

-کاهش ضربات پیاپی که منجر به آسیب های ناشی از کاربرد بیش ازحد می شود.

-آموزش روش های جایگزین و اجتناب از تمرین به هنگام آسیب دیدگی.

-استفاده از دوره های استراحت برای احیا.

-تمرکز تلاش های توانبخشی بر تقویت مفصل گوی و کاسه ای و کتف برای اکثر آسیب های شانه و لگن و تمرینات تقویت لگن و ران برای آسیب های لگن و زانو.

-صحبت کردن با پزشک متخصص ورزشی یا مربی ورزشی در صورت نگرانی از آسیب دیدگی یا استراتژی پیشگیری.

-ورزشکار تنها زمانی به بازی باز می گردد که این امر توسط متخصص مراقب سلامت تایید شود.

منبع:

1. org

مترجم: فرزانه صادقیان-کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی