اما بر اساس مطالعات جدید میتوان نگاه دیگری نیز به استرس داشت. نگاهی که از دشمن بودن استرس فاصله میگیرد و او  را تبدیل به یک دوست میکند و این دوست میتواند فشارها و نگرانی های ناشی از وجود استرس را کمتر کند.

یکی از تحقیقاتی که باعث  تجدید نظر در مورد برخورد با استرس شد  تحقیقی بود که در آن سی هزار بزرگسال را در امریکا برای هشت سال مورد برسی قرار داد، و محققین  با پرسیدن اینکه " چقدر استرس در سال گذشته تجربه کردید؟ "  مطالعه خود را شروع کردند. و بعد پرسیدند، " آیا باور دارید که استرس برای سلامتی شما زیان آور است؟ " و بعد آنها برای نشان دادن نتایج خود از آمار مرگ و میر استفاده کردند .

افرادی که استرس خیلی زیادی را درسال گذشته تجربه کرده بودند ۴۳ درصد افزایش خطر مرگ را داشتند. اما این فقط برای کسانی بود که باور داشتند استرس برای سلامتی زیان آور است. کسانی که استرس زیادی را تجربه کرده بودند اما عقیده ای بر مضر بودن آن نداشتند دیگر احتمال مرگ و میرشون آنقدر نبود. در واقع، آنها کمترین ریسک مردن را  داشتند در میان تمام افراد حاضر در این تحقیق، حتی در بین کسانی که استرس نسبتا کمی را داشتند. 

مطالعات تخمین می‌زنند در هشت سالی که مرگ و میر ها را پیگیری می‌کردند، ۱۸۲٫۰۰۰ امریکایی به صورت نابهنگام مرده اند، نه بخاطر استرس داشتن، بلکه به دلیل باور به اینکه استرس برای شما مضر است. این برای بیش از ۲۰٫۰۰۰ مرگ در سال صدق می‌کند   اگر این ارزیابی درست باشد باور داشتن به بد بودن استرس برای شما  به یکی از دلایل مرگ تبدیل میشود.

بنابراین این تحقیق این نتیجه جاصل شد که آیا تغییر عقیده نسبت به استرس شما را سالم تر نگه میدارد؟ و اینجاست که علم میگوید بله. وقتی شما میتوانید ذهنتان را راجع به استرس عوض کنید، میتوانید پاسخ بدنتان را هم به استرس تغییر بدهید.

حال برای توضیح عملکرد من می‌خواهم شما وانمود کنید که در یک مطالعه که برای استرس دادن طراحی شده است شرکت می‌کنید. اسم این مطالعه آزمون استرس جمعیاست  شما به یک آزمایشگاه می‌آیید و به شما میگویند  همگی شما وارانه بشمارید از ۹۹۶ در بازه ی زمانی  کوتاه  شما با صدای بلند می‌شمرید به سریع ترین شکلی که میتوانید، با ۹۹۶ شروع میکنید.  الان، اگر شما واقعا" در  این مطالعه بودید احتمالا" کمی استرس گرفته بودید. ممکن بود تپش قلب می‌گرفتید، سریع تر نفس می‌کشیدید، شاید شروع به عرق کردن می‌کردید. و طبیعتا ما این تغییرات جسمی را به عنوان تشویش و اضطراب قلمداد می‌کنیم یا علائمی که نشان  میدهند ما خیلی خوب از عهده ی استرس بر نمی‌آیم. 

اما در عوض، اگر این علائم را به عنوان نشانه هایی که بدن شما نیرو گرفته است تا شما را آماده کند برای رویارویی با این چالش، در نظر بگیریم چه میشود؟ این دقیقا چیزی بود که به شرکت کننده ها در تحقیقی که صورت گرفته بود گفته شده بود. قبل از اینکه آنها آزمون استرس جمعی را انجام بدهند آموزش دیده بودند که استرس شان را به عنوان یه عامل مفید ببینند. 

آن تپش قلب آماده ات می‌کند برای اقدام بهتر طوری نیست اگر سریع تر نفس می‌کشی. این باعث میشود اکسیژن بیشتری به مغزت برسد. و شرکت کننده هایی که یاد گرفته بودند چه طور به نشانه های استرس به عنوان عوامل مفید و کمک کننده برای اجرایشان نگاه کنند، استرس کم تری داشتند، بی قراریِ کم تر، اعتماد به نفس بیشتر، اما چیزی که بیشتر از همه میتواند مجذوب کننده باشد این است  که چطور عکس العمل فیزیکی بدن آنها به استرس تغییر کرد. در عکس العمل معمولی استرس، ضربان قلب شما اقزایش پیدا می‌کند، و رگ های شما منقبض می‌شوند. و این یکی از پاسخ ها است وقتی استرس شدید با بیماری های قلب و عروق مرتبط هست. هم میشود در این شرایط قطعا ماندن در شرایط برای سلامتی اصلا" خوب نیست. ولی در این تحقیق، وقتی شرکت کننده ها نگاهشان را نسبت به استرس به طور مثبت تغییر داده بودند، عروق  خونی آنها به شکل آرام باقی ماند. قلبشان همچنان تند می‌تپید، ولی این وضعیت قلبی و عروقی خیلی سالم تر هست. در واقع اتفاقی که می‌افتد خیلی شبیه لحظاتی هست که لذت و شجاعت را تجربه می کنیم. بیش از یک عمر تجربه استرس زا، همین یک تغییر بیولوژیک می‌تواند تفاوت ایجاد کند بین یک حمله قلبی ناشی از استرس در سن پنجاه سالگی و سالم زندگی کردن تا نود سالگی. و این را علم جدیدِ استرس آشکار کرده است، که طرز فکر شما نسبت به استرس اهمیت دارد. 

بنابراین هدف تغییر کرده است. دیگر قصد نداریم شما را از شر استرس رها کنیم، می‌خواهیم  احساس شما را در مواجهه با استرس بهتر کنیم.  اگر شما  از این به بعد استرسی را تجربه کردید  و دچار تپش قلب شدید میتوانید این نوشته را به یاد آورید و با خودتان فکر کنید ، این بدن من است .. اگر دارد  تند میزند درواقع دارد به من کمک میکند که از پس این چالش بر بیام. و هنگامی که به استرس این نگاه را داشته باشید، بدنتان شما را باور می‌کند، و پاسخ به استرس شما سالم تر خواهد بود. 

موضوع دیگر اینکه استرس میتواند شما را اجتماعی کند. 

برای درک کردن این وجه استرس، باید راجع به هورمونی به نام "اکسیتوسین" صحبت کنیم، اسم دیگر این هورمون، هورمون نوازش  است به خاطر اینکه وقتی کسی را در آغوش می‌گیرید، میزان آن  افزایش پیدا می‌کند. اما این بخش کوچکی از کارایی اکسیتوسین استˏ اکسیتوسین یک هورمون عصبی است. که غریزه ی اجتماعی بودن مغز شما را تنظیم می‌کند. شما را تشویق میکند که کارهایی را برای تقویت روابط نزدیکتان انجام بدهید. اکسیتوسین به شما تمایل برای ارتباط فیزیکی در  ارتباطات نزدیک خانوادگی تان را  میدهد، همدلی شما را با دیگران افزایش میدهد. حتی باعث میشود ترغیب بیشتری پیدا کنید برای کمک کردن و حمایت کردن از کسانی که برایشان اهمیت قائل هستید.  اما اینجا چیزی که بیشتر مردم درمورد اکسیتوسین نمی‌دانند این است که اکسیتوسین هورمون استرس است غده هیپوفیز شما آن را بیرون می‌ریزد به عنوان بخشی از علائم پاسخ به استرس. مانند آدرنالین که باعث تپش قلب شما میشود اکسیتوسین در پاسخ به استرس شما سهم زیادی دارد. و وقتی اکسیتوسین در پاسخ به استرس ترشح میشود، به شما انگیزه میدهد تا جویای حمایت بشوید. پاسخ طبیعی بدن شما به استرس شما را تحریک می‌کند تا احساستون را با یک نفر درمیان بگذارید به جای اینکه آن را در دل و ذهنتان نگه دارید. پاسخ استرس شما می‌خواهد مطمئن بشود که وقتی یک آدم دیگر در زندگی شما، با مشکلات درگیراست  شما متوجه می شوید و بنابراین شما میتوانید از هم حمایت کنید. وقتی زندگی دشوار است، پاسخ استرس شما می‌خواهد شما در میان افرادی باشید که شما را دوست دارند. 

پس دانستن این رفتار که استرس چگونه باعث میشود شما سالم تر باشید؟، اکسیتوسین فقط مغز شما را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. بلکه روان و  بدن شما  را هم تحت تاثیر قرار میگیرد، و یکی از اصلی ترین آن نقش ها این است  که از سیستم قلب و عروق شما در برابر اثرات استرس محافظت می‌کند. یک جور ضد التهاب طبیعی هست. همچنین کمک میکند رگ های خونی شما در حین استرس داشتن آرام و عادی باقی بمانند. تاثیر دیگری که برای قلب واقع میشود این است که  قلب شما گیرنده هایی برای این هورمون دارد و اکسیتوسین به احیاء کردن سلول های قلب کمک می‌کند و هرگونه آسیب ناشی از استرس را بهبود می‌بخشد. این هورمون استرس، قلب شما را تقویت می‌کند، و نکته ی جالب این است که تمام این مزیت های فیزیکی اکسیتوسین به واسطه روابط اجتماعی و حمایت دیگران تقویت می‌شوند، بدین ترتیب که وقتی شما تحت استرس به دیگران می‌پیوندید، چه برای جستجوی حمایت و برای یاری رساندن به بقیه، هورمون بیشتری را آزاد می‌کنید، پاسخ بدن شما به استرس سالم تر میشود، و درواقع سریع تر بهبود پیدا می‌کند. 

تحقیق دیگر در استرس به این موضوع اشاره دارد که افرادی که برای توجه و حمایت از دیگران وقت میگذارند هیچ افزایش خطر مرتبط با استرسی را نشان نمیدهند. اهمیت و توجه به دیگران حالت انعطاف پذیری را ایجاد کرد. بنابراین دوباره اشاره میکنیم که علائم مخرب استرس بر سلامتی شما اجتناب ناپذیر نیستند. این که چطور فکر می‌کنید و چطور عمل می‌کنید می‌تواند تجربه ی شما را در قبال استرس دگرگون کند. وقتی شما انتخاب می‌کنید که پاسخ به استرس را مفید ببینید، شما یک مدل زیستی شجاعت می‌سازید. و وقتی شما انتخاب می‌کنید که هنگام استرس با دیگران ارتباط برقرار کنید، انعطاف پذیری به وجود می‌آورید.  استرس، به ما دسترسی به قلب های مان  را میدهد. قلب مهربانی که لذت و معنا را در ارتباط با دیگران کشف می‌کند و همین طور تپش فیزیکی قلب شما، خیلی سخت دارد  کار می‌کند تا به شما انرژی و قدرت بدهد، و وقتی ما  انتخاب می‌کنیم که استرس را این گونه ببینیم، نه تنها در استرس مهارت پیدا می‌کنیم، بلکه که میتوانیم ادعا کنیم که اعتماد به نفس این را داریم که از پس چالش های زندگی بر بیایم، و به یاد می آوریم که نباید به تنهایی با آنها  مقابله کنیم. 

از آنجا که میادین ورزشی در کنار جذابیت های خود میتواند استرس هایی را نیز به دنبال داشته باشد به همگی ورزشکاران توصیه میشود با تغییر نگاه به استرس و تعبیر مثبت از واکنش های فیزیولوژیک یدن در کنار بیان احساسات و دریافت حمایت عاطفی در روابط نزدیک و خانوادگی خود در کنار حمایت صحیح خود از دیگران و پیدا کردن معنا در زندگی خود  تلاش در مدیریت بیشتر استرس و کسب موفقیت های یشتر  خود داشته باشند.

پریسا آسمند: مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی و ورزشی استان چهارمحال و بختیاری