دوشنبه ۲۱ مهر ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۲

تصویرسازی ذهنی کنید؛ مغز مرز بین واقعیت و غیرواقعیت را تشخیص نمی‌دهد

روانشناسی

مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان اصفهان گفت: احتمال دارد بعد از درمان ورزشکاری که مشکلات روانشناسی دارد، نتواند به ورزش حرفه‌ای ادامه دهد. ورزشکار و مربی در کنار روانشناس ورزشی باید انتخاب کنند که ورزش قهرمانی و مدال در الویت است یا سلامت روان ورزشکار.

احمد قاضی عسگر در گفت و گو با خبرنگار ایمنا در خصوص تأثیر ورزش مداوم روی سلامت روان، اظهار کرد: فعالیت بدنی و ورزش مدوام برای حفظ و بهبود سلامت و بهداشت روان بسیار تأثیرگذار است و کمک می‌کند که مردم با چالش‌ها، استرس‌ها و فشارهای زندگی بهتر کنار بیایند. فردی که ورزش می‌کند برای خودش هدفی دارد، همین هدف موجب ایجاد انگیزه در فرد شده و نتیجه‌ این انگیزه، افزایش اعتماد به نفس برای افراد است. به طور مثال زمانی که هدف فرد افزایش یا کاهش وزن است و روزانه برای رسیدن به این هدف سرسختانه تمرین می‌کند، زمانی که به هدفش دست یابد، میزان اعتماد به نفس و خودباوری در فرد بالا می‌رود؛ علاوه بر این تحقیقات نشان داده، داشتن تناسب اندام موجب بهبود اعتماد به نفس می‌شود.
وی ادامه داد: افرادی که ذهنشان هنگام ورزش کردن روی انجام فعالیت ورزشی متمرکز است، برای لحظاتی فارغ از فشارهای روزمره هستند و تکرار این تمرکز در هنگام ورزش کردن بعد از مدتی به کاهش استرس مزمن حاصل از زندگی شهری کمک می‌کند.
افرادی که روزانه می‌دوند، حالت سرمستی دوندگان را تجربه می‌کنند
مسئول کمیته روانشناسی هیئت پزشکی ورزشی استان اصفهان با اشاره به نشاط آورد بودن ورزش مداوم، گفت: افرادی که به طور روزانه یک زمان مشخص می‌دوند، با آزاد شدن هورمون‌های شادی‌آور به خصوص اندورفین در مغز، حالتی که معروف به سرمستی دوندگان است را تجربه می‌کنند.
قاضی عسگر در خصوص اهمیت ورزش‌های گروهی برای شهرنشینان، تصریح کرد: انتخاب ورزش گروهی یا انفرادی به امکانات، تمایلات و ویژگی‌های افراد بستگی دارد. زندگی شهری باعث کم شدن ارتباطات جمعی شده بنابراین نیاز است افراد زمانی را برای ورزش‌های همگانی و دسته جمعی قرار دهند تا تجربه ورزش و حضور در جمع را داشته باشند. ایجاد ارتباطات جدید، احساس تعلق به یک گروه و در نهایت حمایت اجتماعی حاصل از ورزش کردن به طور دسته جمعی علاوه بر ایجاد نشاط بیشتر در افراد، در پایبندی و استمرار فرد در ورزش کردن مؤثر است.
وی ضمن تاکید بر آثار مثبتی که ورزش حرفه‌ای در زندگی شخصی فرد دارد، گفت: ورزش حرفه‌ای یا ورزش مداوم کمک می‌کند فرد هدفمند، متعهد و سرسخت باشد. ورزشکاران در شرایط پرفشار مسابقه یاد می‌گیرند که هیجانات خود را مدیریت کنند بنابراین اگر این شخص در شرایط پرفشار زندگی قرار گیرد، ممکن است بتواند هیجاناتش را به خوبی مدیریت کند.
تصویرسازی ذهنی کنید؛ مغز مرز بین واقعیت و غیرواقعیت را تشخیص نمی‌دهد
این روانشناس ورزشی افزود: مغز ما نمی‌تواند مرز بین واقعیت و غیرواقعیت را تشخیص دهد بنابراین ورزشکاران با استفاده از تمرین ذهنی تصویرسازی، مسابقه‌ای که در پیش رو دارند را تصویرسازی کرده و اتفاقات را برسی و نتیجه‌ دلخواهشان را تصور می‌کنند. این تصویرسازی در زندگی روزمره نیز می‌تواند برای پیش بینی و تصمیم گیری هرچه بهتر در کارها بسیار کمک کننده باشد.
قاضی عسگر در خصوص لزوم حضور روانشناس در کنار ورزشکاران حرفه‌ای، اظهار کرد: ذهن ورزشکاران دارای یک سری ویژگی‌های خاص است که باعث موفق شدن آنها می‌شود. به طور مثال سرسختی ذهنی ورزشکاران بسیار زیاد است و به آنها کمک می‌کند که بتوانند از شرایط سخت تمرین و مسابقه عبور کنند و به قهرمانی دست پیدا کنند. ورزشکاران بهتر است به روانشناسی که در حوضه ورزش تخصص دارد، مراجعه کنند تا با تمرین دادن ذهنشان هم در ورزش و هم در زندگی شخصی موفق باشند.
این روانشناس ورزشی با اشاره به فشار و استرس زیاد ورزش قهرمانی، تصریح کرد: اگر ورزشکاری در زمین مسابقه و در تمرینات از نظر ذهنی دچار آسیب شد؛ باید در کنار یک روانشناس ورزشی یک روانشناس بالینی برای کمک به او حضور داشته باشد و مسیر درمان را پیش بگیرد. در حوضه روانشناسی ورزش مداخلات کوتاه مدت و تمرینات ذهنی وجود دارد و بحث درمان نیست.
وی ادامه داد: در زمان رویارویی ورزشکار با مشکلات بالینی و روانی، ورزشکار و مربی در کنار روانشناس ورزشی باید انتخاب کنند که آیا ورزش قهرمانی و کسب مدال در الویت است یا سلامت روان ورزشکار!
مسئول کمیته روانشناسی هیئت پزشکی ورزشی استان اصفهان با اشاره به مشکلات ذهنی ورزشکاران، گفت: مایکل فلپس در مصاحبه‌هایش عنوان کرده است در زمان ورزش قهرمانی از نظر سلامت روان با مشکل روبرو بوده و برای مدتی از بیماری افسردگی رنج می‌برده است.
ورزشکاران پارالمپیکی نسبت به ورزشکاران المپیکی در مدیریت هیجان و اعتماد به نفس ذهنی قوی‌تر دارند
قاضی عسگر در خصوص تفاوت ذهن ورزشکاران المپیکی و پارالمپیکی، اظهار کرد: تجربه‌ شخصی‌ام نشان می‌دهد در بخش حرفه‌ای، ورزشکاران پارالمپیکی نسبت به ورزشکاران المپیکی در مدیریت هیجان، اعتماد به نفس و عزت نفس، تلاش و سرسختی ذهنی قوی‌تر هستند. ورزشکاران معلول بخصوص افرادی که در اثر سانحه یا بیماری دچار معلولیت شده‌اند، یک بار زندگی را تمام شده لمس کرده‌اند
 و سختی‌های زیادی را تجربه کرده‌اند. این ورزشکاران در راه ساختن دوباره خودشان مجبور به گذر از مسیر پرفراز و نشیبی بوده‌اند.
وی افزود: تمام ورزش‌ها اگر بخواهند به صورت عمومی و حرفه‌ای دنبال شوند اثرات مثبتی دارد اما زمانی که ورزش قهرمانی شد و بحث نتیجه گرفتن مطرح باشد، فرد فشار و استرس‌های زیادی را در کنار آثار مثبت تجربه می‌کند. یک ورزشکار با فشار و استرس‌ها می‌جنگد و کنار می‌آید ولی ورزشکار دیگر نمی‌تواند حجم فشار و تمرینات را تحمل کند و آسیب می‌بیند.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.