David Cohen JAMA Cardiol ۲۰۲۱-March

بین بیماران مبتلا به بیماری شدید کووید-۱۹ که نیازمند بستری در بیمارستان بودند، شواهد درگیری قلبی (بالا بودن آنزیم های قلبی) نسبتاً شایع است. به علاوه عوارض قلبی متعدد مثل میوکاردیت و سکته های قلبی به علت بالا بودن خطر لخته های عروقی دیده شده اند.

به منظور بررسی درگیری قلبی بعد از ابتلا به کووید-۱۹، بازیکنان لیگ آمریکای شمالی مورد ارزیابی قرار گرفتند.

از بین ۷۸۹ ورزشکار (متوسط سن ۲۵ سال و ۹۸ درصد آقایان)، ۵۸ درصد بیماری علامتدار کووید-۱۹ و ۴۲ درصد علائم خفیف یا بدون علامت بیماری را تجربه کردند. در همه این افراد غربالگری با انجام تست تروپونین، نوار قلب و اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند و افرادی که هرگونه یافته غیر طبیعی در این آزمایش ها داشتند، تحت ام آر آی قرار گرفتند.

۳۰ نفر (۸/۳ درصد) دست کم یک یافته غیر طبیعی (تروپونین ۰.۸ درصد، نوار قلب ۱.۳ درصد، اکوکاردیوگرافی ۲.۵ درصد) داشتند که متعاقباً ام آر آی انجام شد که در ۳ نفر (۰.۶ درصد) میوکاردیت و در ۲ نفر پریکاردیت مشخص شد. این ۵ نفر به طور موقت از ادامه فعالیت ورزشی حرفه ای محروم شدند. تمام موارد با درگیری التهابی قلبی، اکوکاردیوگرافی غیرطبیعی داشتند. همه ۷۸۴ ورزشکار دیگر بدون هیچ مشکلی فعالیت ورزشی حرفه ای خود را از سر گرفتند.

این یافته ها که روی تعداد نمونه زیاد انجام شد، نشان می دهد درگیری قلبی به دنبال بیماری خفیف یا بدون علامت کووید-۱۹ در ورزشکاران نادر است (کمتر از ۱ درصد). حداقل در بین ورزشکاران جوان و حرفه ای اکوکاردیوگرافی استاندارد دو بعدی حساس ترین روش تشخیصی است. البته اختصاصی بودن آن کم است و ام آر آی باید فقط برای اثبات التهاب قلبی در افراد دارای یافته غیرطبیعی در غربالگری انجام شود. این مطالعه به طبیبان اطمینان می دهد که اغلب ورزشکاران بهبود یافته از بیماری خفیف تا متوسط با آزمون طبیعی غربالگری غیرتهاجمی، می توانند بدون محدودیت به فعالیت ورزشی خود بازگردند.  

دکتر لاله حاکمی – متخصص بیماری های داخلی

نایب رئیس بانوان فدراسیون پزشکی ورزشی