سعیده شادمهری ۱، مریم السادات میری ۲*،شیوا جهانی گلبر

۱-استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،  واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

۲-دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی ،مدیریت تربیت بدنی ،دانشگاه علوم پزشکی شیراز ،شیراز ، ایران

۳-دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی ، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،  واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

چکیده

مقدمه و هدف: زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) بزرگترین گروه در معرض خطر برای توسعه بیماری های قلبی عروقی هستند. فعالیت ورزشی برای درمانPCOS  پیشنهاد شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی با شدت های مختلف بر مقادیر اوره، اسید اوریک و کراتینین پلاسما در موش های ماده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.

روش کار: تعداد ۴۰سر موش ماده صحرایی نژاد ویستار با وزن۲۰±۱۸۰گرم که دارای ۲ الی ۳دوره متوالی سیکل استروس بودند، به دو گروه کنترل سالم(۱۰=n) و پلی کیستیک(۳۰=n) تقسیم شدند. سپس گروه پلی کیستیک به وسیله تزریق استرادیول والرات بعد از گذشت ۶۰ روز بیمار شدند و به تعداد مساوی در سه گروه کنترل پلی کیستیک، گروه تمرین با شدت کم(۲۵متر در دقیقه) و گروه تمرین با شدت متوسط(۲۸متر در دقیقه) قرار گرفتند. تمرینات شش جلسه در هفته و هر جلسه به مدت ۶۰ دقیقه برای مدت هشت هفته انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.

یافته­ها:  نتایج نشان داد که تمرین با شدت کم بر مقادیر اوره، اسید اوریک و کراتینین پلاسما در موش های ماده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تاثیر معنی­داری نداشت (۰۵/۰p>). همچنین نتایج نشان داد که تمرین با شدت متوسط بر مقادیر اوره، اسید اوریک و کراتینین پلاسما در موش های ماده مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تاثیر معنی­داری نداشت (۰۵/۰p>).

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، احتمالا تمرین با شدت کم تا متوسط بر مقادیر اوره، اسید اوریک و کراتینین پلاسما در سندرم تخمدان پلی کیستیک تاثیرگذار نیست. شاید بتوان با تغییر مدت و شدت تمرینات در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به نتایج واضح تری دست یافت.

کلمات کلیدی: تمرین هوازی، سندرم تخمدان پلی کیستیک، اوره، اسید اوریک، کراتینین، موش صحرایی