شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۰:۴۸

چکیده مقالات پانزدهمین کنگره سراسری پزشکی ورزشی-۲۵

مروری بر رویکردهای مختلف توانبخشی در بیماران دارای اسپاستیسیتی به منظور ارائه ی پروتکل توانبخشی بهینه

پانل آسیب های شایع ستوان فقرات

نسیم نادری۱*، علی شریف نژاد۲، فرهاد طباطبایی قمشه۳، کامران حسنی۴

  1. دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
  2. استادیار گروه بیومکانیک و فناوری های ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم تحقیقات و فناوری
  3. دانشیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
  4. دانشیار دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

چکیده:

مقدمه: اسپاستیسیتی گرفتگی غیرطبیعی عضلانی ناشی از اختلالات عصبی  است. اسپاستیسیتی یک اختلال رایج بوده که علت اصلی کاهش تعادل در راه رفتن است و به عنوان یک ضایعه وابسته به سرعت در تون عضلانی تعریف می شود. همچنین سرعت حرکت در اندام های دچار اسپاسم های ناشی از اختلالات عصبی کاهش می یابد. درمان بیماری اسپاستیسیتی امری مهم و ضروری است که شامل مداخلات فیزیکی و پزشکی می شود.

روش کار: جستجوی ادبیات تحقیق در پایگاه های داده Pubmed، science direct و web of science  و بررسی آنها از ابتدای سپتامر ۲۰۲۲ تا کنون.

یافته ها: اسپاستیسیتی با عواملی چون حرکت روی تردمیل، تمرین های قدرتی، تمرین های مقاومتی ، تحریک الکتریکی با یا بدون محرکهای خارجی دیگر، تحریک مغناطیسی، ایجاد بالانس ، امواج شوک و همچنین انجام تمرینات اکسنتریک تا حدی قابل کنترل می باشد.

نتیجه گیری: در میان پروتکل های توانبخشی، انقباضات اکسنتریک به عنوان کارآمدترین تمرین ورزشی جهت افزایش توانایی عضلات در نظر گرفته میشود و تحقیقات انجام شده در این حوزه نتایج مثبتی را در روند توابخشی بیماران مشاهده کردند  اما چالش اصلی تمامی مقالات مطرح شده سرعت ایجاد انقباض اکسنتریک بوده که در هیچ یک از مقالات به ویژگی های فردی این بیماران توجه نشده است.

واژگان کلیدی: اسپاستیسیتی، راه رفتن، اکسنتریک، سرعت حرکت

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.