سارا اسدی*۱  ، ولی الله دبیدی روشن۲

۱-دکترای فیزیولوژی ورزشی

‌۲ - استاد گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه مازندران

چکیده

مقدمه: هدف از این پژوهش مطالعه اثر بازیافت فعال داخل و خارج آب و مکمل کراتین بر تغییرات پروتئین های استرسی و شاخص های بیوشیمیایی(پروتئین شوک گرمایی، کورتیزول، پروتئین تام) در زنان شناگر فعال بود. .

روش کار: ۱۶ نفر از زنان شناگر(۸±۲۸ سال) در این مطالعه شرکت کردند. با توجه به میزان VO۲max به دو گروه برابر بازیافت داخل آب و خارج آب تقسیم شدند. در هر پروتکل یک دوره(ست) ۶ تکرار شنای سرعتی ۵۰ متر؛ با فاصله ۱۲۰ ثانیه ای بود که با شرایط مشابه در قبل و بعد از دوره مکمل گیری کراتین (۴ وعده ۵ گرمی در روز و به مدت ۶ روز) اجرا شد. ۵ میلی لیتر خون در قبل از اجرای اولین تکرار و همچنین در سومین دقیقه پس از آخرین دفعه از هر دوره شنای ۵۰ متری جمع آوری شد.

یافته ها: نتایج آنالیز واریانس در اندازه گیری های مکرر این پژوهش نشان داد اجرای دفعات شنای سرعتی باعث افزایش پروتئین شوک گرمایی، کورتیزول، پروتئین تام، شد. همچنین منجر به ایجاد شرایط استرسی بر بدن می شود. به علاوه مکمل گیری کوتاه مدت کراتین و همچنین  نوع بازیافت در داخل و خارج آب تاثیر قابل توجهی در تنظیم کاهشی هموستاز استرسی بدن ندارد.

نتیجه:علیرغم موارد مذکور، مشخص شد که اثر تعاملی هر دو عامل (کراتین و ریکاوری) به گونه ای بود که در مجموع ریکاوری فعال داخل آب اثرات مطلوب تری را بر هموستاز بدن و از این رو بهبود رکورد فرد به دنبال داشته است.

واژگان کلیدی: کراتین، برگشت به حالت اولیه، شنای تناوبی، پروتئین شوک گرمایی، شاخص های بیوشیمیایی