نویسنده اول:مهرشاد رهبری خانقاه۱ ، بهاره حسن میرزایی۲ *، دکتر امین نوروزی۳
- دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیوتراپی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی ایران
- متخصص پزشکی ورزشی
- دکترای تخصصی فیزیوتراپی
چکیده:
روش کار:
۱۴۵۴ ورزشکار نخبه از ۴۰ کشور به یک پرسشنامه بر خط، گذشته نگر و مقطعی در ارتباط با عادتهای رفتاریشان پیش و حین دوران قرنطینه کووید۱۹ پاسخ دادند. این پرسشنامه از اجزا شاخص کیفیت خواب Pittsburgh، شاخص شدت بیخوابی، سوالات سفارشی درباره چرت زدن و رفتارهای تمرینی تشکیل شده بود. ارتباط بین متغیرهای وابسته از قبیل شاخص کیفیت خواب Pittsburgh و شاخص شدت بیخوابی و متغیرهای مستقل از قبیل رفتارهای مرتبط با خواب، چرت زدن و تمرین، از طریق multiple regression سنجیده شد.
یافتهها:
۱۵% افراد کمتر از یک ماه،۲۷% آنها یک تا دو ماه و ۵۸% افراد بیشتر از دو ماه در قرنطینه بودهاند. ۲۹% افراد گزارش کردند که در طول دوره قرنطینه با همان سطح قبلی به تمرینات ادامه دادند این در حالی است که ۷۱% آنها سطح تمرین را کاهش داده بودند. شاخص کیفیت خواس Pittsburgh و شاخص شدت بیخوابی در حین دوره قرنطینه نسبت به قبل از آن بیشتر بود که با تأخیر شروع خواب طولانیتر، به خواب رفتن دیرتر و زمان ترجیحی دیرتر برای شروع تمرین در دوره قرنطینه مرتبط بود. افرادی که شدت تمرین را کاهش داده بودند در مقایسه با افرادی که شدت تمرین را حفظ کرده بودند شاخص کیفیت خواب Pittsburgh و شاخص شدت بیخوابی بالاتری را گزارش کرده بودند. اگرچه شاخص کیفیت خواب Pittsburgh با مدت زمان قرنطینه مرتبط نبود اما شاخص شدت بیخوابی در افرادی که بیشتر از دو ماه در قرنطینه بودند نسبت به افرادی که کمتر از یک ماه در قرنطینه بودند بیشتر گزارش گردید.
نتیجه گیری:
کاهش شدت تمرین در طول قرنطینه ناشی از کووید۱۹ با کیفیت خواب کمتر و شدت بیخوابی بیشتر در ورزشکاران نخبه مرتبط بود. همچنین طول مدت زمان قرنطینه بر روی رفتار خواب ورزشکاران حرفهای اثر گذار است. این نتایج میتوانند مرتبط با قرنطینههای بعدی و یا شرایط مانند قرنطینه از قبیل بیماریهای طولانی مدت، آسیب و یا قرنطینه بعد از سفرهای بین المللی باشند.
کلمات کلیدی:
ورزشکاران آموزش دیده، مدت زمان قرنطینه خانگی، پاندمی کووید۱۹، بار تمرینی، اختلال خواب.
ارسال نظر