به گزارش دفتر سمنان پایگاه خبری- تحلیلی پزشکی ورزشی ایران، بخش های از گفت وگوی دکترباقری به این شرح است:

• رایج ترین آسیب های احتمالی کدامند و چگونه از وقوع این آسیب ها پیشگیری کنیم؟

با توجه به اهمیت  ورزش در رابطه با پیشگیری از بیماریهای قلبی و عروقی و دیابت که امروزه کشور ما دچار آن است، همچنین نقشی که ورزش در سلامتی جسم دارد و در خیلی موارد برای پیشگیری از بیماریهای افسردگی، استرس و اضطراب به کار می رود، باید در ورزش مواردی را رعایت کنیم تا از آسیب های شایع در ورزشکاران جلوگیری شود.

در تحقیقات مشخص شده میزان آسیب های ورزشی تا ۹۵ درصد می تواند افزایش پیدا کند، حتی در ورزشکارانی که در ورزش های فوتبال و بسکتبال از وسیله های کمک آموزشی استفاده می کنند، ۶۵ درصد دچار آسیب شده اند.

طبق تحقیقات انجام شده ۷۲ در صد آسیب ها، عضلانی است، کمترین آسیب ۱۱ درصد در سر و صورت  و ۳۵ درصد در پا و تنه اتفاق می افتد چرا که دائماً عضلات پا، مفاصل و استخوان درگیر نیروهای از طرف زمین (نیروی وزن) هستند و این خود باعث می شود ورزشکار آسیب بیشتری در این ناحیه ببیند.

امید است با راهکارهای اصلی از آسیب ورزشی در عضلات و تاندون های پا پیشگیری کرد تا بتوان یک جسم و روح سالم داشته باشیم.

• آیا آسیب ورزشی باعث مانع شدن از ورزش می شود؟

اهمیت ورزش اجتناب ناپذیر است و عامل دوم پیشگیری از مرگ ومیر و بیماری های قلبی و عروقی است. در نتیجه باید نکاتی را رعایت کنیم و هیچ دلیلی ندارد که بخاطر آسیب ورزش نکنیم، حتی در صورت آسیب با یک پزشک خوب می توان کار درمان را انجام داد.

• چه نکاتی را در ورزش باید رعایت کنیم، تا از آسیب های احتمالی جلوگیری کنیم؟

اصل اول در ورزش گرم کردن، با یک گرم کردن خوب می توانید از آسیب ورزشی در عضله و تاندون پیشگیری کنید.

مشخص شده گرم کردن تا ۳۵ درصد آسیب را  در ورزشکاران حرفه ای کاهش می دهد و در ورزشکاران غیر حرفه ای این درصد افزایش خواهد داشت.

راه گرم کردن خیلی ساده است، اگر ورزشکار بدون استرس و به موقع در سالن ورزشی حضور پیدا کند تا مدت زمانی که مربی نیاز به گرم کردن بدن نیاز دارد انجام دهد، قائدتاً درصد آسیب کاهش پیدا می کند.

بدن تا ۱۵ دقیقه نیاز به گرم کردن دارد تا از نظر قلبی و عروقی، میزان فشار خون تنظیم شود، در واقع گردش خونی که در عضلات و مفاصل و تاندون ها نیاز هست، باید اتفاق بیفتد، تا عضله  را برای ورزش آماده کند.

اصل دوم، گرم کردن با شدت کم انجام شود، توصیه می کنم در دوره گرم کردن میزان حرکت و فعالیت باید در حدی باشد که حداکثر هفتاد درصد حداکثر ضربان قلب بالا برود.

• حداکثر ضربان قلب چطور به دست می آید؟

اگر شما ۲۲۰ منهای سن فرد کنید، حداکثر ضربان قلب به دست می آید که این فرمول برای همه یکسان است. در دوره گرم کردن باید حداکثر به هفتاد درصد این مقدار برسید.

طبیعتاً اگر فرد ورزشکار بیشتر از این میزان فعالیتش را بالا ببرد دچار آسیب بیشتری خواهد شد.

• شایع ترین آسیبی که در ورزشکاران به وجود می آید چیست؟

شایع ترین آسیبی که در همه ورزشکاران می تواند ایجاد شود، DOMS که اصطلاح آن آزردگی عضلانی تاخیری است، در عضلات درد شدیدی به وجود می آید و اصولا بین ۲۴ ساعت تا ۴۸ ساعت بعد از یک تمرین اتفاق می افتد، که در این صورت تا ۳ روز درد به حداکثر می رسد و بعد تا یک هفته کم کم فروکش می کند. ورزشکار باید دقت داشته باشد که  در این صورت اصلا نباید ورزش کند، چون عضلاتش دچار زخم های عمقی شده، در سطح هیچ علائمی (تورم و خونریزی) ندارد، فقط درد عمقی در عضلات  که علتش هم، خونریزی ها و میکروتروما یا آسیب های ریزی که داخل عضلات اتفاق افتاده می باشد.

اکثر ورزشکاران این حالت را تجربه کردند، علتش هم  تمرینات شدیدی که در یک جلسه اتفاق می افتد و بیشترین علت هم عدم گرم کردن مناسب و عدم سرد کردن مناسب می باشد، در واقع رعایت نکردن همان اصولی که گفته شد باعث زخم شدن داخل عضله می شود.

• برای پیشگیری چه توصیه هایی دارید؟

برای پیشگیری، اگر ورزشکار بعد از ورزش یک لیوان آب میوه تازه که  سرشار از ویتامین C هست، استفاده کند، باعث می شود آنزیم هایی فعال شود که التهاب در عضلات را کاهش دهد و زخم های داخل عضله  را به سرعت ترمیم کند.

همچنین ممانعت از ایجاد تمرینات ناتمام کننده شدید، یعنی ورزشکار موقع تمرین استرس نداشته باشد و تمرینات شدید را در یک جلسه انجام ندهد، بین جلسات حتما فاصله مناسب داشته باشد که فرصت ریکاوری به بافت های بدن مثل عضلات و تاندون را بدهد.

مصرف مکمل های C وE را یک هفته قبل از تمرینات شدید یا قبل از مسابقات فشرده مصرف کند.

کفش مناسب بپوشد و عضلاتی که  در ورزش بیشتر درگیر هستند را تقویت کند. اگر ورزشکار احیاناً دچار آسیب دیدگی آزردگی عضلانی تاخیری شد تا یک هفته به بدن خود استراحت دهد، در غیر این صورت این عضله بدون ریکاوری و بدون ترمیم شدن وارد یک فاز تمرینی مجدد می شود که می تواند عضلات و تاندون  را دچار پارگی و آسیب جدی تری کند.