چهارشنبه ۱۸ شهریور ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۶

آرتروز

استئوآرتریت یا آرتروز زانو شایعترین نوع التهاب مفصل زانو(آرتریت) است. این بیماری در اثر فرسودگی و خراشیدگی غضروف مفصلی بوجود می آید و گاها کنده شدن قسمتی از غضروف به داخل مفصل وضعیت این بیماری را شدید تر مینماید. آرتروز با افزایش سن اتفاق می افتد وازمهمترین علل ناتوان کننده افراد مسن میباشد.

 


 


 


 


 


مفصل زانو بزرگترین مفصل بدن میباشد که محل اتصال سه استخوان ران ساق و کشکک میباشد.انتهای این استخوانها در محل ایجاد مفصل از غضروف پوشیده شده که سبب مهار ضربات وارد شده به مفصل میشود. مفصل زانو در ایستادن راه رفتن نشستن پریدن نقش دارد .


واژه آرتریت زمانی به کار میرود که مفصل دچار التهاب شده باشد و مفصل زانو بیشتر از تمام مفاصل بدن دچار آرتریت میگردد. آرتریت مفصل زانو در خانمها بیشتر اتفاق می افتد ودر افراد بالای پنجاه سال و چاق بیشتر است. در بیمارانی که مفصل زانو دچار آسیب شده است احتمال وقوع آرتریت بیشتر می باشد. وقوع آرتریت در مفصل زانو در افرادی که سابقه فامیلی این بیماری را دارند بیشتر است.


آرتروز زانو چیست؟


استئوآرتریت یا آرتروز زانو شایعترین نوع التهاب مفصل زانو(آرتریت) است. این بیماری در اثر فرسودگی و خراشیدگی غضروف مفصلی بوجود می آید و گاها کنده شدن قسمتی از غضروف به داخل مفصل وضعیت این بیماری را شدید تر مینماید. آرتروز با افزایش سن اتفاق می افتد وازمهمترین علل ناتوان کننده افراد مسن میباشد.


 آرتروز زانو چه علائمی دارد؟


شایعترین علامت درد است .درد عمدتا با فعالیت تشدید میشود و معمولا به آرامی زیاد میشود اگر چه می تواند بصورت ناگهانی هم اتفاق بیفتد. در اثر آسیب به غضروف مفصلی ممکن است تورم گرمی مفضل یا احساس سفتی و خشکی در آن ایجاد شود. در شروع ایجاد این بیماری درد در بعضی مواقع ایجاد می شود و درسایر موارد بیمار بدون درد است. چندین سال پس از شروع این بیماری ممکن است تغییر شکل در مفصل زانو ایجاد شود.


 


درمان آرتروز زانو چه مراحلی دارد؟


الف. تغییر وضعیت زندگی : کاهش وزن – اجتناب از راه رفتن طولانی پریدن یا بالا رفتن از پله


ب. ورزش: انجام تمرینات ورزشی مناسب و ورزشهای آبی میتواند سبب بهبود وضعیت مفصل زانو و جلوگیری از پیشرفت بیماری شود.


ج :استفاده از وسایل کمکی: استفاده از زانوبند یا عصا سبب کاهش فشار به زانوی مبتلا میشود


د: درمان داروی: استفاده از داروهای ضد التهاب و غضروف ساز خوراکی خصوصا در مراحل ابتدایی بیماری سبب کاهش التهاب و درد میگردد و فعالیت مفصل را بیشتر مینماید.


ه: تزریق داخل مفصلی:


تزریق کورتیکو استروئید به داخل زانو: سبب کاهش التهاب و درد مفصل میشود اگرچه ممکن است این اثر برای چند هفته تا چند ماه دوام داشته باشد و نیاز به تکرار پیدا کند.


تزریق داخل مفصلی اسید هیالورنیک که با نامهای تجاری مختلفی موجود میباشند میتواند کیفیت مایع مفصلی را بهبود بخشیده و سبب اصلاح فعالیت مفصل شوند.


 


گردآورنده: مهدی عرفانی دانشجوی دکتری آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی