کنترل هیجانات

یادگیری نحوه کنترل اضطراب

اضطراب به این معنی است که یک فرد تاچه حد در برابر یک وضعیت معین آماده یا برانگیخته شده است.اضطراب همیشه ،درهرموقعیتی وجود دارد.حتی اگر میزان آن آنقدر کم باشد که فرد متوجه وجود آن نشود .دربسیاری اوقات واژه اضطراب به طور ناصحیح فقط برای توصیف ویژگیهای شخصیتی افرادی به کار میرود که اضطراب بسیار زیادی از خود نشان میدهند . وقتی شما یک ورزشکار را بخوبی بشناسید ،بسیار آسان است که ببینید آیا او شدیدا" مضطرب است یا خیر.

علائم اضطراب به دو صورت پدیدار میشود:

1-ناراحتی

2-برانگیختگی جسمی

ناراحتی ناشی از افکار یا تصورات فرد در مورد چیزهایی است که امکان دارد دریک حادثه احتمالی یا قریب الوقوع اتفاق بیفتد.

درحالی که برانگیختگی جسمی جزئی از آمادگی طبیعی بدن برای "جنگیدن یا گریختن" می باشد.

برانگیختگی جسمی شامل مواردی چون افزایش ضربان قلب-عرق کردن یا نیاز به دستشویی رفتن می باشد.

همه ما افرادی را می شناسیم که به نظر میرسد هرگز چیزی آنها را ناراحت نمی کند .آنان افراد آرامی هستند که احتمالا سطح برانگیختگی و اضطرابشان بسیار پایین است.

درمقابل افرادی وجود دارند که سطح اضطرابشان همواره بسیار بالا است ومطمئنا شخصیت افراد در نحوه نگرش آنان به موضوعات تاثیر میگذارد،ولی با تمرین کردن میتوان اضطراب و واکنش های مربوط به آنرا کنترل نمود.

اگر به چگونگی ارتباط بین اضطراب ورزشکار و نتایج بدست آمده بوسیله او دقت کنیم آنرا به شکل یک منحنی U معکوس می بینیم . نتایج بدست آمده در سطوح پایین و بالای منحنی اضطراب و برانگیختگی به خوبی نتایج بدست آمده در نقطه اوج منحنی نمی باشد.

نقطه اوج منحنی یعنی بهترین سطح برانگیختگی ،درافرادمختلف با یکدیگر متفاوت است.

بعنوان مثال وقتی ورزشکار در فضای کشور یا شهر خود درجایی که همیشه تمرین می کند ،مسابقه دارد ممکن است به برانگیختگی روانی نیاز داشته باشد ،درحالیکه همین شخص زمانی که برای برگزاری مسابقه در رشته ای مشابه و در یک موقعیت ناآشنابه مسافرت می رود ممکن است نیاز داشته باشد که از بالارفتن پیش از حد سطح اضطراب خویش ممانعت بعمل آورد.

یکی از مهمترین مسئولیتهای مربی ،کمک به ورزشکاران برای کنترل اضطرابشان میباشد.

اگر ورزشکاری در یک مسابقه به علت اضطراب شدید یا حتی کم نتواند بهترین نتیجه را بدست آورد دیگر اهمیتی نخواهد داشت که قبل از مسابقه برای تدارکات و آماده سازی جسمی او چقدر کار شده باشد.

اصولا 2 راه وجود دارد که از طریق آن مربی می تواند به آماده سازی مهارتهای ذهنی مربوط به کنترل هیجانات بپردازد:

1-تعیین هدف مناسب،برای افزایش اعتمادبنفس

2-استفاده از تکنیک های مناسب برای آرام کردن بدن

اخیرا تعیین هدف مناسب را بررسی کردیم ورزشکاری که دارای اهداف مشخص باشد بیش از کسانی که در مورد همه جوانب یک مسابقه نگرانی دارند می تواند برهدف خود متمرکز شود.

رسیدن به مرحله آرام شدن بدن،مانند کسب یک مهارت جسمی(مهارت خاص ورزشی)می باشد و می توان آنرا همانند یک مهارت جسمی یاد گرفته با تمرین توسعه بخشید.

ورزشکاری که در آرام کردن بدن مهارت یابد می تواند هنگام افزایش اضطراب از این تکنیک برای کنترل واکنش های جسمی در برابر اضطراب استفاده کند.

هنگامی که تعیین هدف و آرام سازی بدن با هم عمل کنند ورزشکار در موقعیتی قرار خواهد گرفت که می تواند با کنترل سطح اضطراب افکار خود را درجهت تلاش برای مسابقه متمرکز نماید.

 مریم خائف-مسئول کمیته روانشناسی هیأت پزشکی ورزشی استان کرمان