یکشنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۳ - ۰۲:۴۷

تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی

انجام حرکات اصلاحی و تمرینات ورزشی برای بر طرف کردن بسیاری از ناهنجاری های عضلانی اسکلتی لازم می باشد و در پاره ای از مواقع درمان اصلی ناهنجاری های عضلانی اسکلتی تجویز حرکات اصلاحی و ورزشی می باشد.

. نکته با اهمیتی که گاها فراموش می شود این است که بایستی بر اساس آسیب شناسی و  نوع ناهنجاری عضلانی اسکلتی حرکات ورزشی تجویز شود. به عبارت دیگر نمی توانیم یک نسخه ورزشی و حرکات اصلاحی  را برای  تمام افراد تجویز کنیم ،مثلا کسی که با مشکل کمردرد مراجعه کرده است، ابتدا لازم است آسیب شناسی کمر درد صورت پپذیرد، وضعیت عضلات  از نظر طول و قدرت و استقامت عضلانی مشخص شود، پس از آن با توجه به این ارزیابی ها و آسیب شناسی کمردرد، تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی تجویز شود. پس باید براساس نوع آسیب و علامت فرد برای هر فرد تمرینات ورزشی و حرکات اصلاحی مخصوص طراحی شود و آموزش داده شود  تا فرد بتواند بهترین فایده را از تمرینات ببرد. در این سلسله بحث ها سعی می شود که اصول حرکات ورزشی و تمرینات ورزشی به کارشناشان آموزش داده شود


اصول حرکات اصلاحی :


برای تجویز حرکات اصلاحی  لازم است سه مورد زیر در نظر گرفته شود:



  • شناخت مشکل عضلانی - اسکلتی ( ارزیابی اولیه)

  • حل مشکل ( طراحی برنامه اصلاحی)

  • تکنیک های تمرینی و ورزشی


 برای بر طرف کردن مشکلات عضلانی  اسکلتی  و تمرین درمانی  نیاز به یک برنامه مدون  می باشد که این برنامه به  نام زنجیره حرکات اصلاحی شناخته می شود


زنجیره حرکات اصلاحی  دارای 4 مرحله است .


مرحله  اول  که به نام مرحله مهاری شناخته می شود، در این مرحله  از تکنیک هایی استفاده  می شود که باعث بر طرف کردن  فشار و کاهش فعالیت  بافت های عصبی  عضلانی  بیش از حد فعال شده می شود. آزاد سازی  و بر طرف کردن فشار با استفاده از تکنیک های خاص صورت می گیرد.


مرحله دوم :  مرحله طویل شدگی  است که با استفاده از تکنیک هایی که  باعث افزایش طول و  دامنه حرکتی بافت های عضلانی در بدن است انجام می گیرد .در این مرحله از کشش های مختلف استفاده می شود.


 فاز سوم  یا فاز فعال  که باعث می شود بافت هایی که فعالیت کمی دارد را فعال کند . این فاز با استفاده از ورزش های قدرتی مجزا و تکنیک های ایزومتریک  انجام می شود.


 فاز چهارم یا فاز نهایی با استفاده از تکنیک های یکپارچه سازی، حرکات داینامیک عضله هماهنگ می شود و باعث می شود هماهنگی بیشتری بین  حرکات بوجود می آید .


از مباحث بالا نتیجه می گیریم که تجویزحرکات اصلاحی باید  با یک ارزیابی جامع از عملکرد عضلات


 شروع شود و بر اساس ارزیابی اولیه برنامه حرکات اصلاحی را پایه ریزی کنیم. این ارزیابی دامنه حرکاتی مفاصل و قدرت عضلات را ارزیابی می کند ، به عبارت دیگر با این ارزیابی، عضلاتی که از نظرقدرت ضعیف است شناسایی می شود  و به آنها تمرینات قدرتی می دهیم  و عضلاتی که بیش از حد فعال شده و کوتاه و سفت شده اند را تحت تمرینات کششی قرار می دهیم  تا به طول و عملکرد اصلیشان  باز گردند.انشاله در شماره های بعدی به تفکیک تمرینات اصلاحی هر اختلال به صورت خاص آموزش داده خوا هد شد.


دکتر وحید سبحانی