آیا تا به حال پیش آمده که یک آسیب دیدگی در کار شما در یک فصل اختلال به وجود آورد؟

آیا در هنگام دوری از رقابت به دلیل آسیب دیدگی از نظر ذهنی سرسخت و مقاوم هستید؟

آسیب‌های ورزشی هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی چالش برانگیزند. ورزشکاران آسیب دیده طیف گسترده‌ای از هیجانات سخت و غیر قابل تحمل از قبیل افسردگی، اضطراب، تنش، شوکه شدن، کاهش اعتماد به نفس و ناامیدی را تجربه می‌کنند.

چگونگی پاسخ شما به آسیب دیدگی، مدت بهبودی وتوان‌بخشی و به تبع آن بازگشت به فعالیت ورزشی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

به طور قطع، شما برخی واکنش‌های ابتدایی منفی نسبت به آسیب دیدگی راتجربه خواهید کرد که بروز آنها طبیعی است. نکته مهم و کلیدی در این است که رویکرد شما به آسیب با یک طرز تفکر ذهنی سرسختانه همراه باشد.

عوامل موثر برچگونگی کنار آمدن با آسیب دیدگی

پژوهش‌ها نشان می‌دهد چهار عامل بر چگونگی کنار آمدن با آسیب دیدگی تاثیر می‌گذارد: 1- پاسخ هیجانی که ورزشکار نسبت به آسیب نشان می‌دهد. 2- حمایتی که ورزشکار از جانب دیگران دریافت می‌کند. 3- نحوه مواجهه با چالش‌های توان‌بخشی و بهبودی. 4- آمادگی ذهنی و روانی ورزشکار برای بازگشت به تمرینات و مسابقه.

تیپ های شخصیتی مرتبط با سرسختی ورزشکاران در هنگام آسیب دیدگی

پژوهشگران دریافته‌اند ورزشکاران موفق که برای حفظ سرسختی ذهنی خود تلاش و ممارست می‌کنند، انگیزه‌های بیشتری برای فعا­لیت ورزشی دارند و بیشتر تشنه رقابت هستند. به علاوه آنها چهار تیپ شخصیتی در رابطه با سرسختی ورزشکارانی که به شکل موفق به آسیب پاسخ داده‌اند، شناسایی کرده‌اند:

• ورزشکارانی که به نوعی به طرز فکر مثبت عادت کرده‌اند که آنها را قادر می‌سازد تا دوباره حس خودکنترلی را در طول دوران آسیب به دست آورند. این ورزشکاران در پی توسعه ابعاد دیگری از بازی خود هستند (آمادگی جسمانی، رژیم غذایی، بازی‌های ذهنی و ...).


• ورزشکارانی که ارتباط خود را با هم تیمی‌ها، مربیان، دوستان و یا سایرین حفظ کرده‌اند. این ورزشکاران از تیم و سیستم پشتیبانی کناره‌گیری نمی‌کنند.


• ورزشکارانی که به جای دوری از فعالیت، فعالیت‌های جایگزین یافته‌اند (برخی آموزش‌ها یا تفریحات) تا سرگرم باقی بمانند.


• ورزشکارانی که در رابطه با بازگشت به رقابت به جای داشتن یک چشم انداز منفی ("من امیدوارم دوباره آسیب نبینم")، یک رفتار مثبت اتخاذ می‌کنند ("من خیلی مشتاقم که به تیم برگردم").

از این پژوهش‌ها نتیجه گرفته شده که رویکرد ورزشکاران نسبت به آسیب دیدگی به طور واضح و مشخصی بر کیفیت کنار آمدن با آن و فرآیند بهبود و توان ‌بخشی تاثیرگذار است.

چند توصیه

این روش‌ها را با یک تفکر ذهنی قوی برای پاسخ به آسیب بیازمایید:

1) به جای تمرکز بر کاری که نمی‌توانید انجام دهید، بر کارهایی که می‌توانید انجام دهید متمرکز شوید. یک یا دو مورد از تکنیک های قابل ارتقایی که در طول دوران بهبودی می‌توانید انجام دهید مشخص نمایید و متعهد شوید روزانه روی این موارد کار کنید.

2) ورزشکاران علاقمند هستند زمان بازگشت به زمین بازی در همان سطح جسارت و اعتماد به نفس باشند که پیش از آسیب دیدگی بودند، که اغلب به دلیل ترس از آسیب دوباره برای ورزشکارانی که در مرحله پس از آسیب به سر می‌برند دشوار است، به همین دلیل می‌توانید با انجام تمرینات ذهنی به ویژه تصویرسازی ذهنی خود را برای بازگشت به میدان مسابقه آماده نگه دارید تا زمانی که از آسیب دیدگی رها شدید بتوانید با احتیاط کمتر بازی ‌کنید و بتوانید سخت و پر تلاش عمل کنید

میراحسان میرزاده کارشناس ارشد روانشناسی ورزشی مسئول کمیته روانشناسی هیأت پزشکی ورزشی استان قزوین .