تمارین ورزشی برای بیماران دیابتی بی خطر و حتی مفید هم هست.فعالیت بدنی می تواند به کنترل وزن کمک کند و باعث بهبود  سلامت قلب و عروق شود و حتی ممکن است باعث کنترل قند خون در دراز مدت بشود. با این حال، ورزش همچنین می تواند تغییراتی را در قند خون ایجاد کند که باید مورد بررسی قرار گیرد.

ورزش می تواند حساسیت بدن به انسولین را افزایش بدهد، بنابراین سطح قند خون باید در طی ورزش و بعد از آن با دقت بیشتری تحت بررسی قرار گیرد. به همین دلیل ورزش مداوم مفیدتر از ورزش متناوبی است ، به طوریکه ورزشکار در طول ورزش به پاسخ های بدنش به انسولین عادت می کند.

تمارین ورزشی بهتر است بعد از صرف یک وعده غذایی انجام گیرد و در صورت افت بیش از حد قند خون میان وعده و یا منابع گلوکز دیگر باید در دسترس باشد .در تمرینات ورزشی ، افراد دیابتی باید یک کارت شناسایی به همراه داشته باشند و به خصوص اگر قند خون آنها ناپایدار و یا به سختی کنترل می شود با یک همراه ورزش کنند.

علاوه بر موارد ذکر شده به همراه داشتن یک کیف کمکی حاوی تجهیزات نظارت بر قند خون و ادرار یا تجهیزات تست کتون خون و خوراکی های حاوی شکر ،مانند آب پرتقال یا بسته های شکر و تجهیزات تزریق انسولین یا گلوکاگون بسیار مفید است.

برای پیشگیری و درمان دوره های قند کنترل نشده باید قبل از شروع ورزش یا تمرینات منظم، به دکتر مراجعه نمایید.

دیابت شیرین مشارکت در فعالیتهای ورزشی را تا زمانیکه هیچگونه عوارض و آسیبی برای کلیه، چشم، قلب  و عروق خونی نداشته باشد ممنوع نکرده است . این عوارض معمولا در بیماران دیابتی در بلند مدت رخ می دهد، و مشارکت در ورزش باید در این موارد با احتیاط انجام گردد.

 مترجم: فرزانه صادقیان

کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی

منبع: - http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18280899