در یک سری از مطالعات دزیمیتریک، قرار گرفتن در معرض این اشعه های مضربرای ورزش هایی از قبیل اسکی ، دوچرخه سواری ، کوهنوردی یا مسابقات سه گانه که در فضای باز انجام می گیرد ثبت گردیده است.

عرق کردن های حاصل از تمرینات ورزشی می تواند آسیب های مربوط به اشعه ماورا بنفش و حساسیت های پوست به نور را افزایش دهد و موجب تسهیل خطر ابتلا به آفتاب سوختگی گردد.

مطالعات گسترده اپیدمیولوژیک نشان می دهد که فعالیتهای تفریحی مانند حمام آفتاب در ساحل یا ورزش های آبی ، خطر ابتلا به بیماری کارسینوم سلولی بازل را افزایش می دهد در حالیکه ورزش اسکی خطر ابتلا به سرطان سلولی سنگفرشی را افزایش می دهد.

فاکتورهای خطر بیماری ملانومی پوستی از قبیل تعداد خال ها و لک های پوستی حاصل از خورشید در افرادی که تمرینهای استقامتی در فضای باز انجام می دهندیافت شده است و این موارد می تواند ورزشکاران را بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دهد.

علاوه بر این مداوم در معرض نور خورشید قرار گرفتن و تمرینات ورزشی که موجب سرکوب ایمنی بدن  می شود می تواند خطر ابتلا به سرطان پوست ملانومی یا غیر ملانومی را در ورزشکاران افزایش دهد.غالبا به نظر می رسد که ورزشکاران از خطرات اشعه های مضر خورشید اطلاع دارند .

مراقبتهای محافظتی از قبیل اجتناب از تمرینات آموزشی و رقابتی ورزشی در معرض نور شدید خورشید ، انتخاب لباس مناسب و کافی ، استفاده از کرم های ضد آفتاب مقاوم در برابر آب باید توسط ورزشکاران مورد استفاده قرار گیرد.

مترجم: فرزانه صادقیان

کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی

منابع :2-http://www.stopsportsinjuries.org/blog/entryid/31/ask-the-doctor-active-living-for-diabetics.aspx#.U5aiXvJOmH1