پنجشنبه ۱۲ آذر ۱۳۹۴ - ۱۲:۱۲

آسیب های ورزش اسکیت

ورزش اسکیت ورزشی مفرح است که می تواند به اندازه دوچرخه سواری یا دویدن کالری بسوزاند و این در حالی است که فشار کمتری به مفاصل و قسمت پایین تنه وارد می کند

آسیب های رایج در ورزش اسکیت چه آسیب هایی هستند؟


بیشتر آسیب های رایج در ورزش اسکیت معمولا آسیب های وارده به ماهیچه ها و استخوان ها  هستند که شامل انواع شکستگی ها و پیچ خوردگی ها می باشد. مچ دست عضوی است که بیشترین آسیب را در صدمات می بیند(در حدود 37 درصد کل آسیب های موجود در این ورزش مربوط به مچ دست می باشد) و در حدود 2/3 آسیب دیدگی های مچ دست مربوط به شکستگی ها می باشند. آسیب دیدگی های مربوط به سر در مقایسه با مقدار کل حدود 5 درصد از کل صدمات در بازی اسکیت را شامل می شود.


چگونه آسیب های ورزش اسکیت معالجه می شوند؟


از آنجا که بیشتر آسیب های ورزش اسکیت جراحات هستند تا آسیب های مربوط به کار کشیدن بیش از حد از اندام ها (overuse) ، لذا بیشتر آنها نیازمند به استراحت و عدم انجام ورزش اسکیت می باشند. اگر آسیب ها به نظر جزیی باشند اقدامات اولیه مناسب شامل کمک های اولیه عمومی برای آسیب های ورزشی می باشد که شامل استراحت، استفاده از یخ یا گذاشتن یخ روی محل آسیب دیده، استفاده از باند کشی یا ابزار فشار و بال نگه داشتن عضو آسیب دیده به منظور کاهش  ورم می باشد. اگر تغییر شکل واضحی در استخوان ها یا مفاصل دیده شد می توان نتیجه گرفت که شکستگی یا در رفتگی رخ داده است که در نتیجه ورزشکار باید در انتظار نتایج معاینات پزشکی باشد. شکستگی مچ دست اکثر اوقات می تواند به صورت سرپایی مداوا شود که گاهی اوقات نیز ممکن است نیاز به جراحی در اتاق عمل باشد. آسیب های دیگر ممکن است بوسیله آتل بندی، بستن باند کشی(باند پیچی)،گچ گیری و یا جراحی معالجه شوند که با توجه به اندام آسیب دیده و شدت آسیب وارده از هر یک از روش ها می توان استفاده کرد.


چگونه می توان از بروز صدمات و آسیب ها جلوگیری کرد؟


در ورزش اسکیت تا اندازه ای آسیب ها اجتناب ناپذیر وجود دارد مانند افتادن ها که معمولا آسیب های رایجی هستند. افرادی که با این ورزش آشنایی ندارند باید آموزش های لازم را ببینند چنان که بر اساس گزارشات اسکیت بازان تازه کار در معرض 14 درصد از کل آسیب ها قرار دارند. آموزش توقف، همچنین تعادل و کنترل سرعت می تواند در این راستا مفید واقع شود. بعلاوه باید در نظر گرفته شود که تازه واردین به این ورزش در محیط های ایمن و بدور از ترافیک، پله ها، موانع، و زمین های ناهموار بازی کنند که در غیر اینصورت خطر افتادن افزایش می یابد. پوشیدن وسایل محافظتی برای به حداقل رساندن آسیب های خطرناک به استخوان ها و عضلات ضروری می باشد. نشان داده شده است که استفاده از مچ بند آسیب های وارده به مچ را در حدود 87 درصد کاهش داده است، استفاده از ضربه گیرهای آرنج(آرنج بند) آسیب های وارده به آرنج را تا 82 درصد کاهش داده است و همچنین معلوم شده است که استفاده از زانو بند می تواند آسیب های وارد شده به زانو را تا 32 درصد کاهش دهد. اگرچه به سر بندرت آسیبی وارد می شودولی اسکیت بازان به منظور جلوگیری از وارد شدن آسیب های خطرناک و جدی به سر باید از کلاه ایمنی استفاده کنند. همچنین اسکیت بازان باید در سطح خودشان اسکیت بازی کنند. به طور کلی اسکیت بازان ماهر باید از اسکیت های ایمن و با کارایی بالا(اسکیت های 5 چرخه) استفاده کنند، این ذر حالی است که اسکیت بازان تازه کار و اسکیت بازانی که تازه به سطح متوسط رسیده اند از اسکیت های 4چرخه یا 3چرخه استفاده می کنند. اسکیت باید اندازه پا باشد و در وضعیت مناسبی باشد.


مترجم: فرزانه صادقیان


کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی


منبع: http://www.stopsportsinjuries.org/inline-skating-injury-prevention.aspx