شنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۴ - ۱۳:۲۵

بیماری آرنج تنیس بازان

بیماری آرنج تنیس بازان یا التهاب مزمن اپی کوندیل خارجی (غضروف خارجی آرنج) آسیب شایعی است که باعث درد در قسمت خارجی آرنج می شود.

برخلاف نام بیماری، این شرایط معمولاً در بازیکنان تنیس مشاهده نمی شود، بلکه عمدتاً با  آسیب های آرنج ناشی از کار به خصوص تحت استرس مداوم در ارتباط است. علائم بیماری مشابه با سایر جراحات آرنج است، بنابراین تشخیص صحیح در ابتدای امر حائز اهمیت می باشد.


علائم


علائم عبارتست از بروز درد در حدود یک الی دو سانتی متر پایین تر از بخش استخوانی در قسمت بیرونی آرنج که اپی کندیل خارجی نامیده می شود. احتمال ضعف در مچ دست همراه با ناتوانی در انجام کارهای ساده مانند باز کردن دستگیره درب یا هنگام دست تکان دادن وجود دارد. 


با فشار دادن ناحیه زیر اپی کندیل خارجی آرنج و همچنین تلاش برای صاف کردن یا کشیدگی دست و انگشتان با وجود مقاومت فشار، درد دوباره شروع می شود. بیماری آرنج تنیس بازان به صورت ناگهانی یا تدریجی بروز می کند.



  • شروع آنی درد با ضربه سریع و ناگهانی پدیدار می شود؛ مانند تکنیک ضربه زدن نادرست با پشت راکت (ضربه بک هند غلط) به توپ تنیس. عضلات اکستانسور مچ دست کشیده می شود و چنین تصور می شود که پارگی جزیی در تاندون وجود دارد.

  • شروع کند و تدریجی به طور معمول طی 24 الی 72 ساعت پس از کشیدگی پرفشار و غیرعادی مچ دست رخ می دهد؛ بعنوان مثال، بدلیل استفاده از راکت جدید یا حتی پس از نقاشی ساختمان در آخر هفته.


آزمون های ارزیابی


مقاومت صاف کردن مچ دست - در موارد بیماری آرنج تنیس بازان، صاف کردن مچ دست (خم شدن مچ دست به عقب) می تواند دردناک باشد و بنابراین، در ارزیابی این نشانه، تراپیست (درمانگر) اغلب با دست خود مانعی را در برابر فشار دست بیمار ایجاد می کند.


مقاومت کشیدگی انگشت میانی – صاف کردن انگشت میانی آزمون دیگری است که برای بررسی بروز درد در نتیجه بیماری آرنج تنیس بازان بکار گرفته می شود. درمانگر مقاومت را در هنگام تلاش بیمار برای صاف کردن انگشت میانی خود اعمال می کند.


آزمون های دیگری نیز وجود دارد که بسته به نشانه ها و نتایج آزمون های فوق مورد استفاده قرار می گیرد؛ عبارتست از آزمون های مانور میلز و تنش عصبی جهت شناسایی هر گونه مداخله شبکه عصبی.


باید توجه داشت که گیرافتادن عصب رادیال و همچنین آسیب های گردن از علائم مشابهی برخوردار است.


برنامه خود درمانی


استراحت برای مهیا کردن شرایط ترمیم بافت ها اهمیت دارد. از تمام فعالیت هایی که فشار شدیدی را بر روی آرنج وارد می کند، همچون به چنگ گرفتن وسایل، باز کردن درب های سنگین، استفاده از پیچ گوشتی باید در صورت امکان اجتناب نمود. استفاده از یخ یا سرما درمانی در آرنج (15 دقیقه تا شش بار در روز) برای کاهش درد و التهاب اقدام اولیه مناسبی به شمار می رود، بویژه در روزهای ابتدایی که آسیب آرنج حاد و دردناک است. همچنین می توان پس از انجام تمرینات توانبخشی از یخ استفاده نمود.


بریس ویژه آرنج تنیس بازان (آرنج بند مخصوص تیس البو) اطراف ساعد را برای حمایت از تاندون در هنگام ترمیم و بازگشت به فعالیت می پوشاند. این بریس با اعمال فشار حول بازو عمل می کند و در نتیجه جهت نیرو در تاندون را تغییر می دهد و خوشبختانه کشش بر روی قسمت آسیب دیده تاندون را کاهش می دهد. برای کسب عملکرد موثر، این بریس باید بطور صحیح بکار گرفته شود. 


با این وجود، هیچ درمانی به تنهایی کاملاً موثر نبوده است و ترکیبی از درمان های ذیل برای رفع بیماری آرنج تنیس بازان با گذشت زمان شناسایی شده است. افراد واکنش های متفاوتی را به درمان های مختلف نشان می دهند. علاوه براین، شناسایی و اصلاح دلایل بروز عارضه آرنج تنیس بازارن خواه در ارتباط با کار یا ورزش حائز اهمیت است و مربیان تنیس مناسب باید قادر به ارائه مشاوره و توصیه در این خصوص باشند.


برنامه توانبخشی کامل باید با توجه به تمرینات کششی و تقویتی انجام گیرد.


درمان حرفه ای


درمانگر حرفه ای می تواند از الکتروتراپی برای کمک به رفع علائم بهره بگیرد. این روش، اعمال انواع مختلف انرژی بر بافت های نرم را شامل می شود و در کاهش درد و التهاب سودمند و موثر محسوب می شود. شواهد متنوعی از اثربخشی الکتروتراپی موجود است. روش های مختلفی عموماً بکار گرفته می شود:



  • سونوگرافی، عبور امواج صوتی با فرکانس بالا از درون بافت را دربر می گیرد. این امر مولکول ها را به ارتعاش درمی آورد و مطابق با نحوه اعمال پیوسته یا ضربه ای، گرما و حرارت تولید می شود.

  • پرتو لیزر با شدت بالا و به منظور کاهش درد و التهاب و تحریک تکثیر سلولی از تاندون عبور می کند. در درمان با لیزر، حرارت تولید نمی شود.

  • شوک ویو تراپی از خارج بدن (درمان با امواج شوک خارج بدنی) از طریق عبور موج شوکی (موج انرژی کوتاه مدت، ولی شدید که با سرعتی بیشتر از سرعت نور منتقل می شود) از بافت عمل می کند.   


داروها- پزشک می تواند داروهای کاهنده درد و ضد التهابی مانند ایبوپروفن را تجویز نماید.


درمان های کایروپرکتیک مانند ماساژ درمانی، تکنیک های آزادسازی مایوفاشیا و مالش عرضی در سراسر تاندون نیز گاهی مفید است، به ویژه در شرایطی که استراحت اولیه و یخ ناموفق بوده است. نقاط ماشه ای (تریگر پوینت ها) یا گره های کوچک موضعی در عضلات بازو اغلب مشاهده می شود و درمان آن با تکنیک های ماساژ یا طب سوزنی امکانپذیر است.


همچنین مشخص شده است که طب سوزنی نیز در درمان بیماری آرنج تنیس بازان موثر است و تزریق سوزن هایی با طول و قطر مختلف در نقاط خاص بر روی بدن را شامل می شود. سوزن را معمولاً فرو کرده، چرخانده و سپس برای چند دقیقه در محل تزریق باقی می گذارند. چنین تصور می شود که تغییر سیگنال های درد از طریق مسیرهای عصبی منتقل می شود.


تزریق کورتیکواستروئید بنظر در کوتاه مدت موثر است، اما این تاثیر پس از گذشت یک ماه یا بیشتر کاهش می یابد. تصور می شود که میزان التیام عارضه با درمان از طریق تزریق افزایش می یابد. در صورت استفاده از این روش، تزریق باید در اطراف تاندون ها و بالای دردناک ترین نقطه، و نه در درون بافت تاندون، انجام گیرد.


در صورت عدم موفقیت تمام درمان های محافظه کارانه، عمل جراحی مطرح می گردد؛ اگرچه این گزینه به احتمال زیاد از نظر جراح زودهنگام است. مراجعه کنید به مصاحبه با آقای الیوت سورن، دستیار جراحی در بیماری های آرنج تنیس بازان و گلف بازان.


بکارگیری چسب های آزادکننده اکسید نیتریک در آرنج در یک دوره چند ماهه سودمند است؛ اگرچه تقریباً 5 درصد از بیماران با عوارض جانبی منجمله سردرد و جوش های پوستی مواجه خواهند بود.


بنظر می رسد تزریق بوتاکس به افزایش تسکین کوتاه مدت درد منجر می شود؛ البته این احتمال قوی مطرح است که عضلات بازو کارآیی گذشته خود را نخواهد داشت.  


تزریق خون اتولوگوس (خود فرد)، سانتریفیوژ کردن خون برای افزایش پلاکت ها و سپس تزریق آن در اطراف محل آسیب را دربر می گیرد. این امر در بازیابی یا افزایش واکنش به رفع التهاب موثر است.


مترجم فرزانه صادقیان


کارشناس ارشد آسیب شناسی و حرکات اصلاحی


 


Tennis Elbow


 


 


 


Tennis elbow or lateral epicondylitis is a common injury causing pain on the outside of the elbow.


 


Despite it's name, this condition is not commonly seen in tennis players but more in work related elbow injuries particularly where repetitive stress is involved. Symptoms can be similar to those of other elbow injuries so it is important to get a correct diagnosis early on.


 


Symptoms


 


Symptoms include pain about 1 to 2 cm down from the bony part on the outside of the elbow called the lateral epicondyle. There is likely to be weakness in the wrist with difficulty doing simple tasks such as opening a door handle or shaking hands with someone.


 


Pain is reproduced when pressing just below the lateral epicondyle on the outside of the elbow as well as when trying to straighten or extend the hand and fingers against resistance. Tennis elbow can be sudden onset or gradual onset.


 



  • Sudden onset occurs from a sudden impact such as hitting a tennis ball backhand with poor technique. The extensor msucles of the wrist become strained and and there is thought to be small micro-tearing of the tendon.

  • Late onset normally takes place within 24-72 hours after an intensive term of unaccustomed wrist extension for example using a new racket or even a person who's spent a weekend doing DIY.


 


Assesment tests


 


Resisted wrist extention - In cases of tennis elbow, wrist extension (bending the wrist back) can be painful, and so to assess this symptom, the therapist will often provide resistance with their own hand for the patient to push against.


 


Resisted middle finger extension - Extending the middle finger alone is another test which is used to suggest tennis elbow is the cause of pain. The therapist applies resistance as the patient tries to extend their middle finger.


 


There are other tests which may be conducted, depending on the symptoms and the results of the tests above. These include the Mills maneuver and neural tension tests to determine if there is any neural involvement.


 


Be aware entrapment of the radial nerve as well as other neck injuries can have similar symptoms.


 


Play


 


Self help treatment


 


Rest is important to allow the tissues to heal. Activities which place a large strain on the elbow such as gripping things, opening heavy doors, using a screw driver should all be avoided if possible. Applying ice or a cold therapy wrap to the elbow (15 mins up to six times a day) to reduce pain and inflammation is a good start, particularly in the early days when the elbow is acutely painful. Ice can also be applied after performing rehabilitation exercises.


 


A specialist tennis elbow brace is worn around the forearm to support the tendon whilst healing and when returning to activity. It works by applying compression around the upper arm and so changes the direction of forces through the tendon hopefully reducing the strain on the painful part of the tendon. To be effective it must be applied correctly.


 


No single treatment has been shown to be totally effective, however a combination of the treatments below are known to resolve tennis elbow over time. Each individual will react differently to different treatments. In addition it is important to identify and correct any tennis elbow causes either work related or sport related and a good tennis coach should also be able to provide advice.


 


Read Less -


 



A full rehabilitation program should be followed which includes stretching and strengthening exercises.


 


Professional treatment


 


A professional therapist can apply electrotherapy to help with symptoms. This involves applying energy of various types to the soft tissues and is thought to help reduce pain and inflammation. The evidence for the effectiveness of electrotherapy is mixed. Various methods are commonly used:


 



  • Ultrasound involves passing high frequency sound waves into the tissues. This vibrates the molecules and depending on if it is applied continuously or in pulses can generate heat.

  • Laser passes high intensity light into the tendon to reduce pain, inflammation and encourage cell reproduction. No heat is generated with laser treatment.

  • Extracorporeal shock wave therapy works by passing shock waves (short but intense energy waves) which travel faster than the speed of sound, into the tissues.


 


Medication - A doctor can prescribe pain reducing and anti inflammatory drugs such as Ibuprofen.


 


Manual therapy treatments such as massage therapy, myofacial release and transverse friction techniques across the tendon may also be beneficial, especially if initial rest and ice is unsuccessful. Trigger points or tiny localized knots in the forearm muscles are often found and can be treated with massage techniques or acupuncture.


 


Acupuncture has also been shown to be effective for tennis elbow and involves inserting needles of various lengths and diameters into specific points over the body. The needle is usually inserted, rotated and then left in place for several minutes. It is thought to alter the way pain signals are transmitted by nerve pathways.


 


A corticosteroid injection is thought to be effective in the short term but less so later on after a month or so. There is thought to be an increased rate of the injury recurring with treatment by injection. If it is performed then it should be done around the tendons and over the most painful point, but not into the tendon tissue itself.


 


If all conservative treatment fails then surgery may be indicated, although it is likely to be a year before this is considered by a surgeon. See our interview with Mr Elliot Sorene, Consultant Surgeon on surgery for Tennis and Golfers elbow.


 


Nitric oxide donor therapy patches applied to the elbow may be beneficial over a period of months although approximately 5% of patients will have side effects including headaches and skin rash.


 


Botox injections are thought to improve short term pain relief although there is a very high likelihood that the forearm muscles will not work as they used to.


 


Autologogous blood injection involves centrifuging blood to make it rich in platelets then injecting it back around the site of injury. It is thought to re-initiate or enhance the inflammation repair response.