. اين مطالعات بر روی گروه های سنی، جنسی و رشته های مختلف ورزشی با به کارگيری مقادير مختلفی از کراتين صورت گرفته اند. خلاصه ای از نتايج اين تحقيقات عبارت است از:

·        مهمترين اثر سودمند ناشی از مصرف مکمل کراتين، افزايش ميزان بازسازی ذخاير کراتين فسفات، در طی دوره بازتوانی بين دو دوره فعاليت ورزشی می باشد. اين اثر موجب می گردد که ورزش کار در شروع مسابقه بعدی سطح بالاتری از ذخاير کراتين فسفات در عضلات خويش داشته باشد.

·        مصرف مکمل کراتين برای يک مسابقه يک مرحله ای و يا در نخستين مسابقه از يک دوره مسابقات، اثر کارافزايی قابل توجهی ندارد. تاثير کارافزايی کراتين در چنين مسابقه ای اندک می باشد و در واقع تنها با افزايش سرعت بازسازی ذخاير کراتين فسفات، از افت کارآيی ورزش کار در طی مراحل بعدی پيشگيری می نمايد.

·        در اغلب تحقيقات ميزان عملکرد ورزش کاران با روش های آزمايشگاهی سنجش گرديده است و اغلب ورزش کاران تحت آزمون از فعاليت های با شدت زياد و تکرار شونده به ويژه دوچرخه سواری برای سنجش توان بدنی فرد استفاده نموده اند.

·        از نظر تئوری، بارگيری کراتين (مصرف مقادير زياد آن) می تواند در فعاليت های قدرتی که با شدت زياد انجام شده و تکرار گرديده و در بين فواصل مسابقات دوره های بازتوانی کوتاهی وجود دارد، مفيد باشد. اين توصيف شامل ورزش های تيمی مختلفی نيز می باشد. مصرف مزمن کراتين به ورزش کاران اين امکان را می دهد تا در يک برنامه ورزشی با شدت زياد و تکرار شونده، شديدتر ورزش نموده و عملکرد ورزشی بالاتری را کسب نمايند. اين راهکار می تواند در طی فصل مسابقات در ورزش های تيمی به کار رود و همينطور جهت کسب آمادگی جسمانی برای ورزش کارانی نظير شناگران و دوندگان سرعت که دوره های تمرين خويش را طی می نمايند، به کار می رود.

·        اگرچه کراتين موجب می گردد که ذخاير گليکوژن برای مدت زمان طولانی تری حفظ گردد، ليکن در خصوص اثر کراتين بر ورزش های استقامتی مطالعات اندکی موجود است.

·        بارگيری کراتين (مصرف مقادير زياد آن در دوره زمانی کوتاه) با افزايش وزن بدن به ميزان حدود 1 – 6/0 کيلوگرم می گردد. اين افزايش وزن در ورزش کارانی که در محدوده وزنی خاص به رقابت می پردازند، نظير کشتی، می بايست در نظر گرفته شود.

·        تحقيقات در مورد اثر مکمل کراتين بر عملکرد ورزشی نتايج متفاوتی را به دست آورده اند. دلايل اين تفاوت ها می تواند در پاسخ های فردی متفاوت افراد مختلف و يا مشکل بودن تشخيص تغييرات اندک در عملکرد ورزش کاران باشد.

·        اگرچه تحقيقاتی در دست است که نشانگر افزايش توليد پروتئين های ميوفيبريل و بافت عضلانی پس از دريافت مکمل کراتين در طی تمرينات استقامتی می باشد، ليکن هنوز مطالعات بيشتر برای تعيين اين نکته که افزايش بافت عضلانی به جهت نوع تمرينات ورزشی است يا مصرف مکمل کراتين موجب آن می گردد، مورد نياز است.

دکتر محمد حضوری(مسئول کمیته تغذیه هیئت پزشکی ورزشی استان قم)