در واقع نوعی ناراحتی در آنها زمانیکه که در جمع قرار می گیرند ایجاد می شود که وضعیت جسمانی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد . یک ورزشکار کمرو و خجالتی با یک حالت درماندگی همراه است که در وفق دادن خود با موقعیت های مختلف ناتوان خواهد شد و فکر می کنند که مشکلشان غیر قابل حل است. چون همیشه می ترسند  در یک حالت اضطراب دائمی قرار می گیرند و هیچ کاری را به سادگی نمی توانند انجام دهند و هوش و ذکاوتشان را به درستی نشان نمی دهند و استعدادشان هدر می رود ورزشکاران باید بدانند چه احساساتی دارند آیا خود را پست و بی ارزش می دانند یا اگر کسی با آنها مخالفت کند خرد می شوند یا نه؟

     علایم خجالت شامل: تنگی نفس یا منقبض شدن عضلات، لرزش لب و دست و پا، خشک شدن بزاق در دهان، عرق کردن زیاد از حد، احساس اینکه انگار قلب شما از جا کنده خواهد شد، تغییر رنگ صورت، اختلال در فکر و اندیشه، تند و بدون کنترل صحبت کردن، ورزشکارانی که این حالتها را تجربه می کنند معمولا از شکست در مسابقات می ترسند و از اینکه دیگران آنها را حقیر بشمارند در ترس و هراس اند و این باعث می شود خود را آرام و بی حرکت نگه دارند در واقع خجالت نشانه ی یک ناراحتی روانی عمیق است که اگر درمان نشود مانع پیشرفت می شود.

1-   برای رهایی از خجالت خودتان را بشناسید:بدون شناخت خودمان هرگز نمی توانیم خجالت و ترس یا احساس حقارتمان را دور کنیم. هنگامی که این حالت درونی را بشناسیم از بین بردن آن راحت تر است.

2-   به زمان حال توجه کنید و گذشته را فراموش کنید این جمله را به خاطر بسپارید"در گذشته ی من چیزی هست که مرا گوش گیر کرده و باعث ترس در من شده است.

3-   آرامش را یاد بگیرید و در هنگام حظور در جمع حواس خودتان را به جای خود روی این عادت متمرکز کنید.

4-   سعی کنید به دیگران نگاه کنید به طور مستقیم به چشان کسی که با شما صحبت می کند نگاه کنید.

5-   لیستی از افکاری که در شما احساس خجالت بوجود می آورد را یادداشت کنید و هربار که احساس خجالت کردید به آن نگاه کنید و فکرتان را تغییر دهید.

6-   گاهی کمک گرفتن از یک روانشناس و روانپزشک می تواند به ورزشکاران کمک کند تا مشکلشان را از همان زاویه و همانطور که هست ببینند نه آنطور که خود را خجالتی و غیر واقعی می بینند.

محمد علی نیکوبیان-مسئول کمیته روانشناسی ورزشی هیات پزشکی ورزشی استان

منبع:روانشناسی خجالت /دکتر پی داکو/بهروز آقایی