دوشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۳ - ۱۲:۵۳

بهداشت و ورزش

در متن زیر برخی نکات مهم بهداشت ورزشی که قسمتی از آن شامل کفش ورزشی و لباس مناسب است شرح داده شده است.

 


با توجه به اینکه دامنه حرکتی مچ پا و مفاصل و وضعیت حرکتی انگشتان، برای انجام حرکاتی مثل دویدن و بازی کردن، با زمانی که راه رفتن عادی صورت می گیرد، متفاوت است، استفاده از کفش های مخصوص برای کارهای متفاوت ضروری است. این نیاز در فعالیت های ورزشی دو چندان می شود.


 


مطالعات بالینی نشان داده است که اغلب ورزشکاران از ناحیه زانو آسیب می بینند، کفشی که باعث چرخش زیاد پا می شود، بطور قابل ملاحظه ای به زانوها آسیب می رساند.


 


کفش های والیبال، بسکتبال و رشته هایی نظیر آن ها باید دارای پنجه نرم تری باشند، زیرا اغلب حرکت ها روی پنجه ی پا صورت می گیرد.


 


خصوصیات مهم کفش ورزشی


به پا، جفت و استوار باشد


وزن آن متناسب باشد


نرم و انعطاف پذیر باشد


آب و رطوبت در آن نفوذ نکند


هوا بتواند در آن جریان پیدا کند و قابلیت تبادل دما را داشته باشد


 


در تخت کفش باید خطوط طولی تعبیه شده باشد که بتواند از سر خوردن و چرخش ناحیه پنجه تا حد امکان جلوگیری کند


 


در کفشهای کوهنوردی بهتر است از ساق های بلند استفاده شود.چون از پیچ خوردگی مچ پا جلوگیری می کند.


 


حرکت آزاد انگشت های پا بخصوص شست در جهت های مختلف از شرایط لازم کفش دو برای کندن راحت پا از زمین است، کفش دو باید سبک باشد و ضربه گیری در قسمت پاشنه بسیار مهم است.


 


در فوتبال سالنی ( فوتسال) مشکل اصلی اصطکاک بیشتر کفش و زمین نسبت به زمین های طبیعی است که بر روی تاندون ها و غضروف ها خصوصا در مچ پا و زانو افزایش می یابد.


 


 


 


با پوشیدن لباس گشاد و خنک که تهویه خوبی دارند، می توان از گرمازدگی ناشی از فعالیت های شدید بدنی، جلوگیری کرد.


 


مهم این است که لباس ها به موازات مرطوب شدن بوسیله عرق بدن ، بتوانند 99% از خاصیت عایق گرما بودن خود را از دست بدهند.


 


لباس ورزشی باید تقریبا گشاد، کم وزن و راحت و متناسب با شرایط آب و هوایی منطقه انتخاب شود.


 


فرد در حین فعالیت های بدنی و ورزشی لباس کمتری بپوشد.


 


رنگ لباس علاوه بر خلق زیبایی از لحاظ روانی نیز تاثیر مثبتی دارد.


پیراهن های نایلونی یا لباس های ورزشی تهیه شده ار الیاف مصنوعی بهیچ عنوان توصیه نمی شود.


 


ورزشکاران هنگام فعالیتهای بدنی بلند مدت بویژه در زمستان، باید بر اساس قاعده چند لایه ای لباس بپوشند.


 


در زمستان، زیرپوش باید آستین بلند و گشاد بوده، درزهای آن سفت نباشد. جنس شورت ورزشی بهتر است از کتان نرم بوده و ساق های آن با زاویه بهم متصل شده باشند


 


لایه میانی لباس باید گرما را خوب حفظ کند.


 


لباس پشمی در زمستان از انجا که گرما را حفظ می کند و رطوبت را عبور می دهد بسیار مفید است.


 


یقه نرم و اندازه آن یک تا دو شماره بزرگ تر باشد.


 


لباس رویی باید بالا پوش بلند بادگیر و ترجیحا ضد آب و دو لایه باشد تا تهویه بطور منظم انجام شود.


نکته مهم


      تحت هیچ شرایطی نباید فردی که مشغول انجام تمرینات ورزشی است، لباس پلاستیکی به تن کند


 دکتر محمد حق شناس


رئیس هیات پزشکی ورزشی استان گیلان