این تاندون ها در حقیقت باعث ثبات و حرکات ساعد مچ دست و دست می شوند.اضافه بر این شکستگی های شدید ، رگ به رگ شدن لیگامنت ها ،پارگی های در غضروف قسمت انتهایی استخوان ساعد (اولنا) می تواند رخ دهد و در نتیجه موجب کاهش عملکرد شود.

اولین و مهم ترین این عوامل انجام تکنیک های مناسب است . تنیس بازان با محکم گرفتن راکت تنیس ساعد و مچ دستشان را در وضعیتی قرار می دهند که فشار مضاعفی را بر روی ماهیچه ها ،تاندون ها و لیگامنت ها وارد می آورند که می تواند آنها را مستعد آسیب دیدگی کند. به علاوه به کار گیری از مچ دست و دست به عنوان نیروهای اصلی می تواند موجب به آسیب دیدگی شوند.مچ دست و دست باید به عنوان اتصالاتی در زنجیره حرکتی دیده شوند که از طریق آن نیروهای زیادی از سمت زمین بوجود می آید که به اندام تحتانی و تنه انتقال داده می شود.منطقی است تاندون های ظریفی که از مچ دست عبور می کنند نمی توان انتظار داشت نیروهای لازم برای ضربات قدرتی را در حین بازی و بدون آسیب دیدگی فراهم آورند.

ماهیچه هایی که مسئول حرکات ساعد و مچ دست هستند حقیقتا" از مفصل آرنج می آیند بتابراین استحکام و قدرتی کردن مچ دست شامل انجام یک سری تمریناتی است که نوعا" منجربه افزایش قدرت آرنج و محافظت از آرنج در حین بازی می شود. این تمرینات شامل خم کردن و کشش مچ دست و انحرافات و حرکات مچ دست به سمت استخوان (اولنار و رادیال) است.

انجام این تمرینات موجب تقویت ماهیچه های عضلانی – حرکتی در قسمت مچ دست می شود که مفصل مچ دست را احاطه می کند. توجه داشته باشید که ساعد طی عملکرد مچ دست خم شدن و کشش در حین ورزش تثبیت می شود و تمرینات دست که بر روی استخوان های اولنار و رادیال متمرکز است در حالت ایستاده با استفاده از یک وزنه برای ایجاد تعادل است. هر تمرینی 15 بار طی سه مرحله تکرار کنید. معمولا" 3 تا 5 پند وزنه موجب خستگی این ماهیچه ها می شود که بهتر است پیش از بازی تنیس این تمرینات انجام نشود زیرا باعث خستگی ماهیچه می شود.

یکی دیگر از تمرینات برای استحکام و مقاومت ماهیچه های مچ دست و ساعد همان دریبل توپ است که توصیه می شود. دریبل توپ بسکتبال یا توپ تمرینی ابتدا بر روی زمین و سپس به سمت دیوار در حدود 30 ثانیه موجب خستگی قابل توجهی در ماهیچه های مچ دست و ساعد می شود. این تمرینات باید جز برنامه مرتب تمرینات تنیس بازان در دوره تمرینی و نه قبل از رقابت اصلی باشد.

علاوه بر تمرینات مقاوم سازی حرکات کششی در این قسمت دست برای کیفیت حرکت مچ دست مهم هستند.تحقیقت نشان داده است که تنیس بازان اغلب حرکت مچ دست و آرنج شان طی بازی طولانی مدت به مرور کاهش می یابد.حرکات کششی برای افزای انعطاف چرخش و خم شدن و کشش مچ دست می تواند با آرنج در حالت صاف بودن ساعد دست (مستقیم) صورت گیرد.مچ دستتان را به سمت پایین (زمین)خم کنید و انگشتان دست را به سمت بیرون بچرخانید.

با دست دیگرتان ماهیچه های بالای ساعد و مچ دست را بکشید در حالی که حرکت کششی را با آرنج و دست صاف و باز تکرار می کنید.دستتان را خم کنید و ساعدتان را به سمت داخل بچرخانید تا کمک کند محدوده حرکت مچ دست افزایش یابد.به خاطر داشته باشید بسیار مهم است که بعد از بازی زمانی که ماهیچه ها گرم هستند و انعطاف بدن بالاست حرکات کششی انجام گیرد.

با انجام این تمرینات و حرکات در جهت افزایش کشش و مقاومت ساعدو مچ دست همچنین تمرینات انعطافی برای حفظ محدودیت های حرکت مچ دست می تواند خطر آسیب دیدگی ناشی از ضربات تکراری تنیس بازان را کاهش دهد.همراه با ماشین های پرتاب توپ مناسب این تمرینات می تواند باعث بهبود عملکرد شوند.

منبع:

USTA     United state Tennis Association

مترجم:

بانو کرمیان-  عضو کمیته روابط عمومی و امور بین الملل فدراسیون پزشکی ورزشی