شنبه ۱۱ آذر ۱۳۹۶ - ۱۱:۱۸

گوجه فرنگی سبز آنابولیک

گوجه فرنگی سبز آنابولیک

یکی از راههای جلوگیری از ، از دست دهی LBM مصرف دارو های آنابولیک مانند هورمون رشد انسانی است که بسیار مشکل آفرین است و ممکن عوارض جانبی جدی را برای افراد مخصوصا در سنین بالا ایجاد نماید.

دانشمندان دائماً در حال جستجوی ماده ای هستند تا قادر به جلوگیری از ، از دست رفتن توده بدون چربی بدن شود . از دست دادن توده بدون چربی ( Lean Body Mass ) یک مشکل جدی در بسیاری از شرایط پزشکی مانند سرطان ، ایدز و بیماران بستری در ICU است . یکی از راههای جلوگیری از ، از دست دهی LBM مصرف دارو های آنابولیک مانند هورمون رشد انسانی است که بسیار مشکل آفرین است و ممکن عوارض جانبی جدی را برای افراد مخصوصا در سنین بالا ایجاد نماید. راه ایده آل برای حفظ ماهیچه ها باید ایمن و طبیعی باشد .

محققان و دانشمندان برای یافتن ترکیبات فعال آنابولیک در غذاهای طبیعی یک سیستم غربالگری را گسترش دادند . آن ها پس از غربالگری هزاران غذا ماده ای را در پوست سیب یافتند به نام اورسولیک اسید ( Ursolic Acid ) که نشان داد توانایی بالقوه آنابولیک دارد . اما اثر بخشی یا عدم اثر بخشی آن تأیید نشده است ، چون مطالعه تصادفی کنترل شده ای هنوز انجام نشده تا اثر بخشی آن را اثبات کند . اما اخیرا دانشمندان یک ماده آنابولیک طبیعی دیگری را در گوجه فرنگی سبز پیدا کردند . این ماده توماتیدین ( Tomatidine ) نام دارد . توماتیدین به طور مستقیم فعالیت mTOR ، پروتئین اساسی در سنتز پروتئین عضلات را تقویت می کند . البته آمینو اسید های شاخه دار ( BCAA ) مانند لوسین نیز باعث تقویت عملکرد mTOR می شود.

توماتیدین به عنوان استروئید آلکالوئید طبقه بندی می شود که از شکستن یک ترکیب اصلی به نام آلفا-توماتین موجود در گوجه فرنگی سبز در معده به وجود می آید. مطالعات پیشین در مورد اثرات توماتیدین نشان داد که دوز های پایین آن بر موش های باردار و غیر باردار آن اثر ندارد . اما در مطالعه دیگر دریافتند که مکمل غذایی توماتیدین با دوز ۰.۰۴% از دریافت غذایی به مدت ۱۰ هفته ، کلسترول پلاسما و آترواسکلروزیس را در موش های با سابقه ژنتیکی بیماری قلبی و عروقی کاهش داد .

مطالعه ای که جدیداً انجام شده ، محققان توماتیدین را برای افزایش فعالیت mTOR جدا کردند . تحریک mTOR منجر به اثرات متابولیک قابل توجهی مانند افزایش میتوکندری ها در سلول ( تولید کننده انرژی سلول ) و افزایش بیان ژن های آنابولیک که برای تولید هورمون های آنابولیک مانند فاکتور رشد شبه انسولینی ( IGF-۱ ) همراه با هورمون PGG۱a دیگر فاکتور پروتئینی آنابولیک کاربرد دارند ، شد . گام بعدی آزمایش توماتیدین بر روی سلول های عضلانی دست نخورده در موش ها بود . نتایج این آزمایش قابل توجه و جذاب بود که شامل افزایش اندازه هر دو نوع فیبر عضلانی سریع و آهسته بود . این افزایش در موش های جوان ۱۳.۷% و در موش های میانسال ۱۴.۲% بود . علاوه بر افزایش حجم عضلات ، افزایش قدرت و توان عضلات همراه با توانایی دویدن بیشتر بر روی تردمیل آزمایش نیز مشاهده شد . این نشان می دهد که توماتیدین ممکن است باعث افزایش ظرفیت ورزشی نیز شود. نکته جالب تر این بود که این موش ها با اینکه حجم عضلانی آن ها افزایش یافته بود اما وزن شان افزایش پیدا نکرده بود. بنابراین معلوم می شود که این اثر به دلیل از دست دادن چربی در موش ها بود .

در هر گیلوگرم گوجه فرنگی سبز ۰.۵ گرم آلفا-توماتین وجود دارد که این مقدار به میزا ۹۹% در گوجه فرنگی های رسیده کاهش پیدا می کند . طبق نظر مجله استاندارد های داروسازی بالینی دوز مصرف برای یک فرد ۷۰ کیلوگرمی برای حصول نتایح قابل رویت ۹۰ تا ۱۱۰ میلی گرم در یک تا چهار وعده در روز می باشد . مشخصا مطالعاتی که در آینده انجام می گیرد باید با تمرگز بر اثرات مصرف طولانی مدت توماتیدین در انسان انجام گیرد .

سعید یوسفی/کارشناس علوم تغذیه و رژیم درمانی /هیئت پزشکی ورزشی استان یزد

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.