ورزش های گوناگون علاوه بر آن که از بروز بسیاری از بیماری‌ها جلوگیری می‌کند و نقش پیشگیری را به عهده دارد، همواره در درمان بسیاری از بیماری‌ها موثر واقع می شود.

ورزش یک نقش درمانی را از نظر علم پزشکی برعهده می‌گیرد تا جایی که با انجام ورزش‌های معمولی همراه با رژیم غذایی و استراحت مناسب در یک سال می‌توان یک فشار خون ماکزیمم را از ۱۷ به حدود ۱۴ رسانید.

روشن است که ورزشکاران معمولا دچار عوارض فشار خون نمی‌شوند و ورزش حتی در سنین ۸۰-۶۰ سالگی می‌تواند در متعادل نگه‌داشتن فشار خون سهیم باشد.

بر اثر ورزش کردن عروقی که در سطح بدن جریان دارد انبساط می‌شود و فشار خون سقوط می‌کند به طوری که ورزش پیاده‌روی و کوهنوردی به خوبی فشار خون بالا را متعادل می‌سازد.گفتنی است

به طور مثال  تاثیر ورزش بر درمان لنف ادم چگونه است و چه ورزشهایی در درمان لنف ادم مفید هستند؟

ورزش كردن بخش جدايي ناپذير از يك زندگي سالم است. ورزش تأثيرات مهمي در بهبود وضعيت بيماران مبتلا به لنف ادم و هم چنين در پيشگيري از بروز آن در افراد درمعرض خطر دارد. بخصوص در هنگام انجام درمانهاي CDT (درمان ضد احتقان مختلط) كه در حال حاضر به عنوان مؤثرترين درمان لنف ادم شناخته مي شود، هم در فاز اول كه تحت نظر پزشكان و توسط پرسنل مجرب انجام مي گردد و هم در مرحله بعدي كه عمدتاً توسط خود بيمار انجام مي­شود، ورزش يكي از اجزاي اصلي درمان است.

اغلب مبتلايان به عارضه لنف ادم مي توانند ورزش را در عضو مبتلا انجام دهند به شرط آن كه ملاحظات زير را رعايت كنند:

1-‌ هنگام ورزش بانداژ، آستين یا جوراب فشاري مخصوص را كه پزشك تجويز كرده است، پوشيده باشند.

2- عضو مبتلا در هنگام ورزش نبايد دچار خستگي و ناراحتي شود. در اين صورت بايد مدت يا شدت ورزش كاهش يابد.

3- سرعت و شدت حركات به گونه اي نباشد كه به عضو مبتلا آسيبي برسد.

افراد در معرض خطر ايجاد لنف ادم- يعني كساني كه هنوز مبتلا به اين عارضه نشده اند ولي مثلاً به علت جراحي پستان و زيربغل در معرض ابتلا به آن قرار دارند- نيز مي توانند با رعايت شرايط زير ورزش را انجام دهند:

1- شروع ورزش با حركات سبك باشد.

2- در صورت نياز به تدريج مدت و شدت حركات افزايش يابد.

3- پوشيدن جوراب يا آستين كشي در اين افراد بويژه هنگام ورزش كمك كننده است و بهتر است انجام شود.

حركات ورزشي تأثير مفيدي روي پمپ عضلاني دارند و برگشت خون وريدي و مايع لنف را از عضو مبتلا افزايش مي دهند و به همين دليل تورم لنفاوي را در عضو درگير كاهش مي دهند. قابل ذكر است در صورتي كه اين ورزش­ها نامناسب و شديد باشند يا حتي اگر بدون حمايت فشاري كافي (بانداژ يا آستين كشي) انجام شوند، در برخي موارد مي توانند تورم عضو را افزايش دهند.

انواع حركات ورزشي در درمان لنف ادم شامل ورزشهاي كششي، ايروبيك و ورزشهاي قدرتي هستند. ورزشهاي كششي شامل طيفي از حركات هستند كه عضلات و بافت هم بند را به حالت كششي در مي آورند و دامنه حركات عضو را افزايش مي دهند. اين ورزشها چسبندگي و سفتي مفاصل را كه خود مانعي براي جريان لنف هستند، كاهش مي دهند. توصيه اكيد اين است كه ورزشهاي كششي آرام و به آهستگي انجام شوند و تدريجاً افزايش پيدا كنند.

نكته مهم اين است كه اگر كشش بسيار شديد باشد خود مي تواند باعث صدمه به بافت، ايجاد التهاب و افزايش توليد و جريان لنف شود كه نهايتاً تورم لنفاوي را افزايش مي دهند.

ورزشهاي مقاومتي سبك نيز مفيد هستند به شرط آنكه بسيار آرام و سبك انجام شوند، بين انجام حركات فرد مبتلا حتماً استراحت داشته باشد، حتماً همراه با بانداژ يا آستين كشي انجام شوند و از بلند كردن وزنه يا ابزار خودداري شود. در غير اين صورت احتمال بروز يا تشديد تورم وجود دارد.

هیات پزشکی ورزشی استان کرمان