با نگاهی دوباره به اهداف تعریف شده در بخش اول به نظر میرسد گنجاندن ورزش و بازی در زمان فراغت میتواند وسیله رسیدن به بسیاری از آنها باشد.
به عنوان مثال : انجام چند حرکت کششی برای دست ها و پاها در وضعیت ایستاده یا نشسته ضمن افزایش جریان خون در اندامها ،قدرت تمرکز و تفکر رابهبود بخشیده و مهمتر از آن خستگی ناشی از ثابت ماندن در یک وضعیت ثابت را کاهش میدهد.
البه واضح است که نشستن یا ایستادنهای طولانی مدت اختلالاتی در ساختار قامتی فرد نیزایجادمیکند که انجام کشش ها در کاهش عوارض این مشکلات نیز موثراست. تااینجا به نظر میرسد هدف اول که رفع خستگی ،بازگشت سلامت و افزایش بازده کاری بود تامین شده است.
قبل از ورود به بحث اجتماعی شدن بوسیله ورزش نگاهی به نمودار راجرکایلو بیاندازیم:
این نمودار دو قطب دارد .یک سراین قطب بازیها قرار میگیرند که غیرجدی –بدون قانون و بدون ابزار هستند.فردی که در این قطب قرار میگیرد بصورت خود انگیخته و بدون توجه به زمان وارد حیطه بازی میشود. به مرور شخص از این قطب بسوی قطب بعدی حرکت میکند . در سوی دیگر این نمودار ورزشها قرار گرفته اند که جدی و قانونمند بوده و ابزار و زمان آنها تعریف شده است.طی کردن فاصله این دو قطب تغییراتی در فرد بوجود خواهد آورد از جمله پذیرفتن مقررات-انتقال آنها به خارج و درنهایت نهادینه شدن در وجود فرد.واضح است پذیرفتن قوانین بخشی از روند اجتماعی شدن است که با انجام ورزش تامین میگردد.
از ید کارشناسان محترم ورزش پوشیده نیست که قرار گرفتن در یک تیم موجب افزایش روحیه تعاون ،تقدم دیگران برخویش،پذیرفتن فرامین مربی و تلاش برای رسیدن به هدف مشترک میگردد که اینها همه از نشانه های کناررفتن فردیت و اجتماعی شدن می باشد .باحضور مربیان کارازموده در راس گروههای ورزشی این ویژگیها توانایی نهادینه شدن پیدا کرده و بخشی از رفارهای فرد را حتی در خارج از محیط ورزشی تحت تاثیر قرار میدهد که نمود آنها در زندگی و روابط افرادقابل مشاهده است.
برعکس انجام فعالیتهای انفرادی ورزشی که شخص به تنهایی ضامن پیروزی یا شکست خویش است موجب افزایش اعتمادبنفس و روحیه خوداتکایی میگردد.
نکته مهم شناسایی افراد و نقاط ضعف و قوت آنهاست که درنهایت موجب هدایت آنها به سوی رشته های ورزشی متفاوت میگردد که بازهم مربیان خبره و آشنا به مسائل روحی –روانی را می طلبد.
نا اینجا بخشی از اجتماعی شدن،شناسایی نقاط ضعف و قدرت و افزایش اعتمادبنفس بوسیله ورزش قابل دستیابی گردید.
شاید این سوال پیش اید که این اهداف در هر زمانی بجز زمان فراغت هم قابل دستیابی است چرا تاکید برزمان فراغت است؟
فراموش نکنیم زمانی که فرد اجبارا ورزش میکند کمتر به اهداف فوق نزدیک میشویم اما اگر انتخاب ورزش بعنوان ابزاری برای پرکردن زمان فراغت از سوی خود فرد انجام شود سریعتر و راحتتر به این اهداف خواهیم رسید.
ذکر این نکته لازم است که فراهم کردن همزمان امکانات و شرایط جند فعالیت ورزشی درکنار هم که حق انتخاب بیشتری به فردمیدهد موجب جذب بیشتر افراد میشود.چراکه می تواند بسته به سلیقه-سن وسال-روحیه-جنسیت و... فعالیت دلخواه خود را انتخاب کند.
جه بسا استعدادها و توانمندیهای افراد در همین حوزه کشف و شکوفا میگردد .همچنان توجه داریم تفریحات سالم و ورزش رکن اصلی برنامه ریزی اوقات فراغت توسط مسئولین و مردم در بسیاری از کشورهای دنیاست.
برنامه ریزی ورزشهای بانشاط که موجب افزایش شور و هیجان در افراد میگردد.ضمن اینکه انرژی اضافه راتخلیه میکند موجبات سرزندگی و سلامت روانی را نیز مهیا میکند.
از سوی دیگر زندگی ماشینی امروزه بدلیل فشار زیادکار و کم تحرکی سطح استرس را بالا و در نتیجه توان تحمل مردم را پایین آورده است.
عدم توجه افراد به مقررات-بروز نزاعها و درگیریها و تنش های حاکم بررفتارهای فردی و اجتماعی افراد نمودی از استرس و تحمل کم مردم باشد.
فارغ کردن ذهن از درگیریهای روزمره با وارد کردن شخص در محیط ورزش و همراه شدن با گروههای ورزشی امکان پذیر بوده و تاثیرمثبت و مستقیم برتوان تصمیم گیری –خودآگاهی –همدلی –تفکر خلاق-کنترل هیجانات-غلبه برخجالت –احترام به حقوق دیگران –دوستیابی و ...دارد.
و جالب تر آنکه بدست آوردن مهارتهای بالا موجب کاهش استرس میگردد.
تمرین مواجه با شکست و کسب ظرفیت مواجه با پیروزی در رقابتهای ورزشی ،تمرین نحوه برخورد با ناکامیها و کامیابی های زندگی است اگر این نتایج به زندگی اجتماعی و فردی شخص وارد شود.
در بخش احیاء سنتها :قابل ذکر است که خوشبختانه کشور ما بدلیل غنای فرهنگی درسنتها و ارزشهای دینی و مذهبی حرفهای زیادی برای گفتن دارد.حتی در این بخش ما با ورزشهای سنتی مانند ورزش زورخانه و صدها بازی بومی و محلی روبرو هستیم این سنت گران حفظ نخواهدشد مگر با انتقال آن به نسلهای آینده قبل از آنکه بنام کشورهای دیگر جهان ثبت شوند.
بنظر شما اگر زمان فراغت گروههای دانش آموزی در جهت احیاء این دسته از فعالیتها برنامه ریزی شود حق داریم این بازه زمانی را طلایی و استثنایی بدانیم؟
زمان فراغت تبدیل به فرصتی طلایی خواهدشد اگر به انجام فعالیتهای ورزشی در این زمان پرداخته شود.مدیریت ،تعریف هدف و بازخورد گرفتن در آخرفعالیت توسط مدیران اوقات فراغت کمک میکند تا این موقعیت استثنایی به کمک افراد آمده و سطح سلامت جسمانی و روانی جامعه را بالابرده که این مهم توجه ویژه مربیان ،اولیاء و،مسئولان و دست اندرکاران ورزش را می طلبد.
حتی اختصاص دادن بخشی از زمان فراغت به بازی و ورزش در درازمدت کارآمدبودن این زمان و این انتخاب را ثابت خواهد کرد.
سودابه اسکندری-مسئول کمیته بانوان هیأت پزشکی ورزشی استان کرمان