ورزش زنان اواخر دهه ۱۸۰۰ در آمریکا بر طرز درست راه رفتن، زیبایی جسمی و صورت متمرکز شد. به تدریج و با پیشرفت های حاصل شده مطالعات زیادی نیز روی این مساله انجام شد که اشاره به نتایج به دست آمده در این تحقیقات می تواند در شناخت بیشتر مساله ما را یاری کند.

تحقیقات انجام شده نشان می دهند دختران تمایل بیشتری به بازی در فضای بسته دارند و علاقه کمتری برای انجام بازیهای رقابتی از خود نشان می دهند که این مساله تجربه آنها را محدود می کند. ولی باید به یاد داشت رفتارهای کسب شده دو جنس از فرایند جامعه پذیری آنها تاثیر می گیرد. فرایندی که در آن والدین نقشی اساسی دارند چرا که کودکان از آنها به عنوان الگوهای رفتاری تقلید می کنند.

تفاوت های جنسیتی در توانایی انجام ورزش لذت از آن و مفید حس کردن ورزش همه به رفتار والدین بستگی زیادی دارد. مطالعات نشان می دهند والدین بیشتر به تشویق پسران برای انجام فعالیتهای فیزیکی می پردازند تا دختران. نژاد و طبقه اجتماعی نیز در تجربیات متفاوت دختران در زمینه ورزش عوامل مهمی هستند.

 به عنوان مثال زنان رنگین پوست همواره نژاد گرایی و جنس گرایی را با هم تجربه کرده اند و حتی زمانی که در ورزشی موفق می شوند، موفقیت آنها به نژادشان ارتباط داده می شود و نه تواناییشان.

:موضوع مهم دیگری نیز وجود دارد و آن مساله ورود زنان و مردان به ورزشی است که سنتاً متناسب با جنسیت آنها تعریف نشده است. در چنین موقعیتی افراد با چالش های زیادی از طرف جامعه مواجه می شوند. به عنوان مثال ورزش هاکی، بدنسازی و بوکس ورزشهایی مردانه تلقی می شوند و زمانی که زنان در آمریکا سعی کردند به این رشته ها وارد شوند با موانعی مواجه شدند.

ورزش ژیمناستیک به عنوان ورزشی مردانه آغاز شد. در آن زمان معتقد بودند زنان قدرت بدنی کافی برای رقابت در این ورزش را ندارند. در سال ۱۹۲۸ برای اولین بار به زنان اجازه داده شد تا در المپیک به صورت رقابت تیمی شرکت کنند و در سال ۱۹۵۲ نیز حق شرکت در المپیک به صورت فردی به آنها داده شد. این زنان به تماشاچیان نشان دادند که می توانند در صحنه های ورزشی که تا کنون منحصر مردان شناخته شده بود فعالیت کنند.

زنان مدت های طولانی انتخاب دیگری جز این نداشتند که به مردان ورزشکار به عنوان الگوی خود بنگرند، زیرا به ندرت زنانی بودند که بتوانند این نقش را بر عهده بگیرند. اما اکنون تعداد زنان ورزشکار به فزونی رفته و محبوبیت های زیادی نیز کسب کرده اند و نیاز به حضور آنها در جوامعی که زنان گام های اولیه خود را در این حوزه بر می دارند، بسیار ضروری به نظر می رسد.

دکتر زهرا تمدن- نایب رئیس بانوان هیات پزشکی ورزشی استان فارس