شنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۱ - ۰۹:۰۲

چکیده مقالات پانزدهمین کنگره سراسری پزشکی ورزشی-۶

تأثیر تمرینات تناوبی شدید و مصرف مکمل نیکوتین آمید مونونوکلئوتید بر استرس اکسیداتیو حاصل از افزایش سن در بافت قلب موش صحرایی

مراسم افتتاحیه پانزدهمین کنگره سراسری پزشکی ورزشی

نویسندگان:

سکینه طاهری۱*، سجاد ارشدی۲، عبدالعلی بنایی فر۳، وحید ایمانی پور۴

  1.  دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه پرستاری-مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لارستان، لارستان، ایران
  2.  استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
  3.  دانشیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب، تهران، ایران
  4.  استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پرند، تهران، ایران

نویسنده مسؤل: سکینه طاهری؛ دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزشی، گروه پرستاری-مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لارستان، لارستان، ایران

چکیده

مقدمه: هرچند نقش تمرینات ورزشی و مکمل نیکوتین آمید مونونوکلئوتید(Nicotinamide mononucleotide یا NMN) بر بهبود استرس اکسیداتیو تأیید شده، اما اثر تعاملی این دو متغیر در بافت قلب هنوز به طور کامل شناخته نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرینات تناوبی شدید(High intensity interval training یا HIIT) و مصرف مکمل NMN بر استرس اکسیداتیو در بافت قلب موش های صحرایی انجام شد.

روش کار: ۸۴ رت نژاد اسپراگو داولی ۴ تا ۱۰ ماهه، به صورت تصادفی در شش گروه شاهد هفته اول (شاهد پیش از مطالعه)، شاهد هفته آخر، شاهد دارونما (دریافت نرمال سالین)، تمرین HIIT، مکمل NMN و ترکیبی(NMN + HIIT) تقسیم شدند. گروه های تمرین و ترکیبی سه جلسه در هفته به مدت ۸ هفته، HIIT  را روی تردمیل انجام دادند. ۵۰۰ میلی گرم مکمل NMN نیز به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی برای گروه های NMN و ترکیبی تجویز گردید. ۲۴ ساعت پس از آخرین تمرین و تجویز NMN، حیوانات قربانی شدند و قلب آن ها جهت ارزیابی شاخص های استرس اکسیداتیو] مالون دی آلدئید ( Malondialdehyde یا MDA)، پروتئین کربونیل( Protein  carbonyl یا PC )، بیان ژن های سوپراکسید دیسموتاز (Superoxide dismutase یا SOD ) و گلوتاتیون پراکسیداز (Glutathione peroxidase  یا GPX  )[خارج گردید. داده ها با استفاده از آزمون One-way ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: بیان ژن GPX در گروه های NMN، HIIT و ترکیبی در مقایسه با گروه های شاهد و شم به طور معنی داری افزایش یافت، اما این افزایش در گروه ترکیبی نسبت به بقیه گروه ها بیشتر بود (p<.۰۵۰) . همچنین، میزان MDA و PC در این گروه ها نسبت به گروه های شاهد و شم کاهش یافت که بیشترین کاهش در گروه ترکیبی مشاهده شد. (p<.۰۰۱)

نتیجه گیری: به نظر می رسد مصرف NMN و انجام HIIT می تواند استرس اکسیداتیو را در بافت قلب کاهش دهد، اما ترکیب NMN و HIIT تأثیرات بیشتری دارد. بنابراین، می توان با ترکیب HIIT و مکمل NMN، به کاهش بیشتر استرس اکسیداتیو و افزایش آنتی اکسیدان دست یافت.

کلید واژه ها: نیکوتین آمید مونونوکلئوتید؛ تمرینات تناوبی شدید؛ استرس اکسیداتیو

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.