یکشنبه ۴ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۲:۳۳

روانشناسی در کوهنوردی

روانشناسی در کوهنوردی

کوهنوردی به واقع ورزشی ذهن می باشد و به کنترل اضطراب ،افزایش اعتماد به نفس ،تمرکز حواس و حل مشکلات می گردد. همانگونه که مهارتهای جسمی قابل یادگیری می باشند مهارتهای روانی نیز همین گونه است برخی از راهبردهای آرامش بخشی را کوهنوردان بسیار توانا خود به خود در جریان کوهنوردی می آموزند.

آرامش عضلانی که در هنگام کوهنوردی به وجود می آید باعث تمرکز فکر افراد می شود. تمرکز یعنی توجه بیش ازاندازه به چیزی، موضوع یا ماهیت که برای ما از اهمیت شایانی برخوردار است. لازمه تمرکز همانا توانایی جلوگیری از ورود افکار مزاحم به ذهن است . نیروی اراده به اندازه کافی قوی است که هر انجه شما تصورکنید را برایتان ممکن می سازد و عوامل حواس پرتی را به حداقل می رساند. در کنار روشهای روان درمانی می توان از ورزش نیز استفاده کرد و این دو باهم می توانند به یک ورزشکار برای به دست اوردن مقام کمک کند.


زهره نوروزی – مسئول کمیته روان شناسی استان چهار محال وبختیاری