به طوری که افرادی که از تجربیات مشارکت در فعالیت های بدنی لذت می برند و رضایت دارند، از نظر بدنی فعال تر و سالم تر خواهند بود. جذب عموم مردم به ورزش نیازمند ساخت و تجهیز مداوم اماکن، تجهیزات و فضاهای ورزشی سالم و ایمن است. ورزش و تربیت بدنی در کشور ما با داشتن سابقه ای طولانی هنوز هم به صورت سنتی و با مدیریت غیرعلمی دنبال می شود. در سال های گذشته، تغییر و تحولات زیادی در این زمینه ایجاد شده است، ولی تا رسیدن به معیارها و استانداردهای بین المللی و جهانی فاصلۀ زیادی وجود دارد. مدیریت اماکن و فضاهای ورزشی نیز از مسائلی است که از نظر کمی و کیفی برای رسیدن به استانداردها و معیارهای معمول دنیا راه بسیار درازی در پیش دارد. با توجه به اینکه اماکن و فضاهای ورزشی بستر اجرای فعالیت ها و برنامه های ورزشیاند، کمیت و کیفیت آن ها بر اجرای تمرینات، برگزاری مسابقات و رقابت های ورزشی و گسترش ورزش در میان اقشار مختلف جامعه تأثیر مستقیم دارد. بنابراین ساخت، نگهداری و مدیریت اماکن ورزشی نیازمند دقت فراوان است؛ زیرا هرگونه اشتباه و اهمال در رعایت اصول ایمنی اماکن ورزشی در هریک از مراحل برنامه ریزی، طراحی، ساخت و به کارگیری تجهیزات و تأسیسات ورزشی ممکن است باعث بروز آسیب و صدمات انسانی در بین استفاده کنندگان از این اماکن شود. ایمنی فضاهای ورزشی و همچنین وضعیت تجهیزات ورزشی مورد استفاده باید توسط مدیران اماکن و افرادی که مسئولیت مراقبت از گرو ههای انسانی فعال در ورزش را بر عهده می گیرند، مورد بررسی قرار گیرد. باید مکان و تجهیزاتی ایمن، کارکنانی آگاه و سیستم کاری امنی برای تأمین امنیت افراد فراهم شود. این وظیفۀ عمومی بر عهدۀ کلیۀ بخش های ورزشی است و بروز هر گونه حادثۀ حاصل از بی توجهی به این موضوع اهمال کاری در قانون تلقی می شود. بی اطلاعی از وجود عوامل خطرزا در اماکن ورزشی هیچگاه دلیل موجهی برای تبرئه از مسئولیتی سنگین که برعهدۀ مدیران اماکن و برگزارکنندگان فعالیت های ورزشی و مسابقات نهاده می شود، نخواهد بود.
دکتر احمد فلاحی
دکترای تربیت بدنی گرایش مدیریت ورزشی
استاد دانشگاه آزاد تهران
فصلنامه داخلی هیت پزشکی ورزشی استان یزد