رفتار ما قطعی ترین ملاک ارزیابی توانایی های فردی، اجتماعی، حرفه ای و ورزشی ما و نتیجه خودشناسی و خود باوری است.
شاید این جمله که بصورت سنتی در علم تغذیه رواج یافته از از دیرباز تاکنون گفته اند ما همان هستیم که می خوریم را شنیده باشید! البته یقین دارم عزیزانی که با دانش تغذیه و تغذیه ورزشی و... آشنایی دارند، بارها از کنار آن گذر نمودهi اند، اما در این بحث روی سخنم با مربیان و ورزشکاران عزیزمان میباشد و من هم می خواهم به بهانه شعار ما همان هستیم که می خوریم ولی از دیدگاه روانشناختی از شما بپرسم؛ که آیا شما همان هستید که می گویید!؟ بی شک متخصصین دانش بزرگ روانشناسی پاسخ این سؤال را به درک صحیح فرد از سطح خودشناسی، خودباوری، عزت نفس، خودکارآمدی و نهایتاً خودتعیین گری و مهارت صحبت مثبت با خود مرتبط میدانند. و برای توسعه خودآگاهی درخصوص این مفاهیم و نیز ایجاد توانایی کاربرد آنها در رفتارها و از جمله محیط ورزش هم روشها و فنون قابل توجهی ایجاد و اعمال می کنند.
بنابراین شایسته است تا همانگونه که در انتخاب خوراک و پوشاک و تأمین سایر نیازمندی های فیزیولوژیک و سازگاری های محیطی- اجتماعی دقت نظر، سرمایه گذاری و ... تلاش می کنیم در انتخاب کاربرد رفتارهای ذهنی و عملی که گفتار و کردارمان را تا حد امکان به هم نزدیک می کنند و از سویی در محیط ورزشی انگیزه و سطح تعهد و تلاشگری و تمرکزمان بر اهداف را توسعه می دهند هم دقت نظر بیشتری داشته باشیم تا همان شویم که ادعا می کنیم هستیم.
یعنی هدفی/ اهدافی قابل توجه و منطقی و دستیافتنی تدوین/ انتخاب، ذهنی و جسم را برای رسیدن به آنها متمرکز و گفتاری که بیشک می تواند هدایت کننده رفتارهایمان شود، تعهد و تلاش خودمان را برای رسیدن به آن اهداف در عمل به نمایش بگذاریم و در نهایت در طولانی مدت راه دستیابی به موفقیت های ورزشی را هموارتر سازیم.
دکتر مجید چهارده چریک / مسئول کمیته روانشناسی هیات پزشکی ورزشی استان فارس
ارسال نظر