شنبه ۲۹ شهریور ۱۳۹۹ - ۱۰:۴۸

از چه دستکشی استفاد کنیم؟

دستکش

با شیوع ویروس کرونا و همه گیر شدن بیماری کووید ۱۹ استفاده از دستکش های یکبار مصرف بین همه اقشار جامعه و از جمله ورزشکاران رواج پیدا کرد. استفاده از دستکش می تواند به کاهش انتقال آلودگی منجر شود. به شرطی که در مکان مناسب و با شرایط استاندارد استفاده شود. در ضمن هر دستکش خصوصیت خاص خود را دارد که به صورت خلاصه در این مطلب به آن می پردازیم.
دستکش های پزشکی معمولا از چند جنس مختلف هستند مانند لاتکس، وینیل و نیتریل همچنین دستکش های از جنس نایلون نیز وجود دارد که بیشتر کاربرد غیر پزشکی دارد.
دستکش های نایلونی 
این دستکش ها از جنس نایلون هستند و احتمال پاره شدن آنها بسیار زیاد است. این نوع از دستکش ها پوشش مناسبی در برابر ویروس ها نیستند و در صورت تماس با اناتول یا مواد ضدعفونی میزان نفوذ تا ۹۰درصد افزایش می یابد و یکبار مصرفند. این دستکش ها فاقد پودر هستند و قابلیت استریل شدن ندارند. بیشتر در پزشکی برای معاینه بیماران غیر عفونی استفاده می شود. ارزان بودن قیمت منجر به استفاده زیاد این نوع از دستکش ها شده است. ضخامت نایلون این دستکش ها متفاوت است.

دستکش های وینیل

وینیل از یک ماده مصنوعی به نام پلی وینیل کلرات(PVC) ساخته شده است. قیمت این دستکش ها از دستکش های لاتکس ارزان تر است. با توجه به مواد تشکیل دهنده این دستکش، انعطاف پذیری زیادی ندارند. این نوع از دستکش ها مقاومت قابل قبولی نسبت به مواد شیمیایی، اسیدها، قلیاها و الکل دارند. البته باید در نظر داشت که در صورت ضدعفونی کردن این نوع دستکش، قابلیت نفوذ ویروس به آن افزایش می‌یابد و دیگر قابل استفاده نیست. در مقابل ویروس ها نسبت به دستکش های نیتریل و لاتکس محافظت کمتری را اعمال می نمایند. برخلاف دستکش های لاتکس، این نوع از دستکش ها به دست نمی چسبند و از دستکش های لاتکس ضخیم تر هستند. این دستکش ها در پزشکی (در محیط های با آلودگی کم)، دندانپزشکی (قالب گیری)، در آشپزی و نظافت کاربرد دارند.  


دستکش های نیتریل
از سال ۱۹۹۰ به عنوان جایگزین مناسبی برای دستکش های لاتکس مطرح شد. جنس آن لاستیک مصنوعی (اکریل، نیتریل و بوتادین) است.  این دستکش ها انعطاف پذیری خوبی دارند ولی به اندازه لاتکس قابل انعطاف نیستند. کاملا به دست فیت می شوند. این دستکش ها برای افرادی که مجبور به استفاده از مواد شیمیایی بالقوه خطرناک و خورنده هستند، گزینه ای ایده آل است. همچنین برای اکثر محیط های پزشکی کاملاً مناسب و در برابر سوراخ شدن تا حد زیادی مقاوم هستند. ضخامت این دستکش از بقیه انواع بیشتر است. افرادی که به لاتکس حساسیت دارند می توانند از این نوع از دستکش ها استفاده کنند. این نوع، زمان استفاده طولانی تری نسبت به دستکش های وینیل دارند. گفته می شود تا حدود ۸ ساعت قابل استفاده هستند. در صورت تماس با الکل مقاومت خود را از دست نمی دهد و محافظت قابل قبولی در مواجه با ویروس ها و باکتری ها از خود نشان می دهند.


دستکش های لاتکس

معروف ترین دستکش های مورد استفاده در پزشکی هستند، انعطاف پذیری بسیار بالایی دارند، فرد را تقریبا به طور کامل در مقابل ویروس ها و باکتری ها محافظت می کنند و کاملا به دست فیت می شوند. البته باید توجه داشت که این دستکش ها سایز های مختلفی دارند. با داشتن انعطاف پذیری بالا، محافظت و راحتی، دستکش یکبار مصرف لاتکس برای اکثر محیط های پزشکی مناسب است. برخی از این دستکش ها فاقد پودر هستند، اما برای این که بشود این دستکش ها را راحت تر در دست کرد در بسیاری از آنها از پودرهای مختلف استفاده می شود. این پودرها شامل کربنات کلسیم، پودر تالک و پودرهای نشاسته ای و ترکیبات آرد ذرت هستند. این دستکش ها  دو نوع استریل و غیر استریل دارند.  مهم ترین مشکل این دستکش ها ایجاد حساسیت است که خود را به صورت خشکی، خارش، سوزش، پوسته ریزی و قرمزی نشان می دهد. قیمت این دستکش ها با توجه به کارایی بالا، مقرون به صرفه است و استفاده گسترده ای در پزشکی و دندانپزشکی دارند. عمر بالایی دارند و گفته می شود تا حدود ۱۶ ساعت قابل استفاده هستند. در صورت تماس با الکل مقاومت خود را از دست نمی دهند.

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.