کربوهیدرات ها یکی از درشت مغذی هایی است که نقش مهمی در تولید انرژی هنگام فعالیت های ورزشی گوناگون دارد و بدن در غیاب آن نمی تواند از چربی برای تولید انرژی استفاده کند. کربوهیدرات‌ها سوخت ترجیهی بدن به حساب می آیند چرا که تولید انرژی از کربوهیدرات توسط بدن سریعتر و راحت‌تر است. علاوه بر این مغز و سیستم اعصاب مرکزی برای تولید انرژی به کربوهیدرات متکی هستند.

اصطلاح بارگیری کربوهیدرات یک راهبرد تغذیه‌ای است و به معنی افزایش تدریجی ذخایر کربوهیدرات بدن (در کبد و عضلات) می باشد، که  معمولاً این کار قبل از یک مسابقه استقامتی انجام می شود. این روش به خصوص برای ورزش‌هایی مانند دوچرخه‌سواری یا دویدن طولانی مدت که باعث کاهش شدید گلیکوژن در عضلات می‌شوند، مفید است.

نتایج تحقیقات نشان می‌دهد که بارگیری کربوهیدرات می‌تواند خستگی ورزشکاران را کاهش دهد و عملکرد در ورزش‌های بیش از ۹۰ دقیقه را بهبود بخشد. با این حال، این اقدام برای ورزش‌های کوتاه‌مدت یا فعالیت‌های وزنه‌برداری ممکن است تأثیرگذار نباشد. بنابراین در ورزش هایی که زمان اجرای آن ها بیش از ۹۰ دقیقه است و نیاز است با شدت بالایی انجام شوند بارگیری کربوهیدرات در روزهای قبل از مسابقه یا تمرینات ویژه راهبرد مناسبی جهت جلوگیری از خستگی زودرس ورزشکار می باشد.

روش های مختلفی برای بارگیری کربوهیدرات قبل از شرکت در ورزش های استقامتی پیشنهاد شده است. یکی از بهترین روش های بارگیری کربوهیدرات به شرح زیر می باشد:  

ابتدا و در فاصله ۱۰ روز مانده به مسابقه اصلی ورزشکار یک فعالیت بدنی سنگین که منجر به تخلیه کربوهیدرات بدنش شود انجام می دهد، سپس در فاصله زمانی ۶ تا ۷ روز مانده به مسابقه اصلی، ورزشکار استقامتی باید از حجم تمرین خود بکاهد(تیپرینگ) و به عضلات خود استراحت دهد. هنگام تیپرینگ، ورزشکار حجم و شدت تمرین خود را کاهش می دهد.

دکتر رحمت اله خان محمدی/مسیول کمیته تغدیه ورزشی هیات پزشکی ورزشی استان خورستان