هانیه لرزاده امین۱، نسترن محمودی۲، سیده مطهره امیری۳، فاطمه افضل زاده نائینی۴، فاطمه جهانگیرکوزه خانانی۵، سید شایان خاتمی۶، حامد محمدی۷*

۱.دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۲. دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۳.دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۴.دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۵.دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۶.دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

۷.استادیار گروه تغذیه بالینی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم درمانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

* نویسنده مسئول مکاتبات: دکتر حامد محمدی

مقدمه:

امروزه ورزش مناسب در کنار رژیم غذایی را به عنوان بهترین راهکار برای کاهش وزن می دانند. در واقع ورزش می تواند علاوه بر تغییر در وزن بدن باعث تغییر در ترکیب بدن مانند افزایش بافت عضلانی و کاهش بافت چربی نیز گردد. همواره در مورد زمان انجام ورزش برای دستیابی به بیشترین اثرات سلامتی اختلاف نظر وجود داشته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تعیین و مقایسه اثرات زمان ورزش بر ترکیب بدن در افراد دارای اضافه وزن و چاقی انجام شد.

روش ها:

در این مرور نظام مند جهت شناسایی مطالعات مرتبط، جستجو در پایگاه های Pubmed، web of science،  Google scholar از ابتدا تا دسامبر ۲۰۲۲ انجام گرفت. برای استخراج مقالات از کلمات کلیدی evening exercise،   morning exercise، morning vs evening exercise، Overweight، Obesity استفاده شد. معیار ورود مقالات، کارآزمایی های بالینی، زبان انگلیسی و دسترسی به فایل کامل مقاله بود.

یافته ها:

پس از بررسی مطالعات نهایتا تعداد سه مقاله یافت شد. مطالعات نشان دادند، ورزش کردن در ساعات صبح و بعد از ظهر می تواند اثرات قابل توجهی در کاهش وزن بدن از طریق کاهش مصرف انرژی اولیه، کاهش درصد چربی و افزایش توده بدون چربی بدن داشته باشد. ورزش در ساعات صبح، باعث افزایش سیری نسبت به ورزش در ساعات بعد از ظهر می شود. علاوه بر این می تواند با کاهش معنی دار دور کمر و دور باسن، افزایش استقامت عضلانی در اندام های فوقانی و تحتانی و انعطاف بدنی بالاتر نسبت به ورزش در ساعات بعد از ظهر شود.

بحث و نتیجه گیری:

ورزش در ساعات صبح می تواند با تغییر در فاکتور سیری نهایتا باعث بهبود بیشتر در ترکیب بدن و استقامت عضلانی در مقایسه با ورزش عصرگاهی گردد. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه می تواند به شناخت مکانیسم های موثر در این رابطه کمک نماید.

کلمات کلیدی:

ورزش صبحگاهی، ورزش عصرگاهی، مرور نظام مند