مریم امیری ۱ ، فرشاد غزالیان ۱، نادر شکاری۱، محمد رضا آخوند ۲

۱- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

۲ گروه آمار، دانشکده علوم ریاضی و کامپیوتر، دانشگاه شهید چمران، اهواز،.

مقدمه: هدف از این مطالعه تبیین اثر چالش دو گانه تمرین همراه با  استرس ذهنی بر پاسخ محور سمپاتو آدرنال و محور هیپوفیز هیپوتالاموس می‏باشد .

روش کار: ۲۴ مرد سالم غیر فعال به طور تصادفی به دو گروه تمرین و تمرین همراه با استرس ذهنی تقسیم شدند .آزمودنی ها در گروه تمرین ۳۷ دقیقه دوچرخه سواری (۶۰% حداکثر توان هوازی) را انجام دادند و آزمودنی ها در گروه چالش دو گانه ۲۰ دقیقه استرس ذهنی از دقیقه ۱۲ تا ۳۲ در حین  ۳۷ دقیقه  تمرین دوچرخه سواری برایشان اعمال شد . در کل زمان تمرین گاز آنالیزور به آزمودنی ها جهت کنترل شدت تمرین و پاسخ های تنفسی ومتابولیک متصل بود نمونه های بزاق ،پرسشنامه اضطراب و درک فشار به ترتیب در ۸و۶و۴ مرحله ثبت شد و پرسشنامه شاخص بار کاری ناسا پس از اتمام تمرین در دقیقه ۵ پر شد  . تجزیه تحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر در سطح معناداری (۰۵/۰) انجام شد

یافته ها: تفاوت معناداری در تغییرات درک فشار در شرایط اثر متقابل زمان در دو گروه مشاهده نشد.اما در هر گروه معنی دار بود. تفاوت معناداری در تغییرات شاخص اضطرابی در شرایط اثر متقابل زمان در گروه مشاهده نشد . تغییرات شاخص اضطراب درهر گروه تفاوت معناداری را نشان داد.

نتایج:  بار کاری نشان داد ،شاخص  فشار ذهنی در گروه چالش دوگانه به طورمعنی‏داری بیشتر از گروه تمرین تنها بود. آلفا آمیلازبزاقی ،کورتیزول تغییرات معنی‏داری در اثر متقابل گروه و زمان در دو گروه نداشتند . در گروه تمرین بین زمان ۲۰ دقیقه و ۳۲ دقیقه کورتیزول تفاوت معنی‏داری داشت

نتیجه‏گیری: پاسخ  محور های سمپاتوآدرنال وهیپوفیز هیپوتالاموس .به تمرین بدنی  و چالش دوگانه مشابه هست و چالش دوگانه اثر مضاعف بر شاخص های این محور ها ندارد نوع استرس ذهنی  حین تمرین عامل مهمی در تاثیرگذاری بر  روی محور سمپاتوآدرنال وهیپوفیز هیپوتالاموس است .

لغات کلیدی:استرس ذهنی_ _استرس تمرین بدنی _کورتیزول _الفا امیلاز