شنبه ۵ فروردین ۱۴۰۲ - ۱۱:۱۶

چکیده مقالات پانزدهمین کنگره سراسری پزشکی ورزشی۳۸

تحلیل مقایسه ای تأثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) و تمرین مداوم با شدت متوسط (MICT) بر چاقی و شاخص های آزمایشگاهی در افراد چاق

پانل آسیب های شایع ستوان فقرات

نویسندگان: مرضیه محمودی زرندی۱ ، مریم ابوالحسنی۲*، مستانه رجبیان تابش۳، رحمان ثوری۴، وحید قاسم عموئیان ۵ ، خسرو نجاری۶، احسان رشیدی۷

  1. دستیار تخصص پزشکی ورزشی، مرکز تحقیقات پزشکی ورزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران ۲*- دانشیار و عضو هیات علمی گروه پزشکی ورزشی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی تهران ۳- PHD، مرکز تحقیقات پیشگیری اولیه قلب، مرکز قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران۴- استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران ۵- MD، مرکز تحقیقات پیشگیری اولیه قلب، مرکز قلب تهران، دانشگاه تهران۶- استادیار گروه جراحی عمومی، فلوشیپ MIS و جراحی چاقی، دانشگاه علوم پزشکی تهران۷- MD، مرکز تحقیقات پیشگیری اولیه قلب، مرکز قلب تهران، دانشگاه علوم پزشکی تهران

چکیده:

مقدمه: براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی ، شیوع اضافه وزن و چاقی ۲۸ -۶۲.۲  درصد در کشورهای مختلف گزارش شده است. این اپیدمی چاقی بازتابی از تغییر سبک زندگی است و فعالیت فیزیکی به عنوان یک راه موثر در پیشگیری از چاقی به عنوان یک بیماری مزمن پیشرونده که بار مالی زیادی بر جوامع وارد می سازد، ذکر شده است. براساس توصیه های گایدلاین پزشکی ورزشی آمریکا افراد بزرگسال سالم باید حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط ​​یا ۷۵ دقیقه ورزش شدید در هفته انجام دهند. با در نظر گرفتن کمبود زمان، امکانات و هزینه تعیین موثرترین نوع تمرین ورزشی جهت کاهش وزن در کوتاه ترین زمان اهمیت دارد. در مطالعه حاضر دو نوع تمرین متداول برای کاهش وزن که به کمترین امکانات نیاز دارند، مقایسه می شوند: تمرین مداوم با شدت متوسط ​​(MICT) و تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) .

روش: شرکت کنندگان در مطالعه شامل ۳۸ نفر شامل ۳۰ نفر (۹/۷۸%) زن و ۸ نفر (۱/۲۱%) مرد بودند. شرکت کنندگان به صورت تصادفی به دو گروه ورزشی تقسیم شدند و ۱۷ شرکت کننده (۴۴.۷%) در گروه تمرین مداوم با شدت متوسط (MICT) و ۲۱ نفر (۵۵.۳%) در گروه تمرینات تناوبی با شدت بالا(HIIT) قرار گرفتند. افراد شرکت کننده در مطالعه به مدت ۸ هفته و ۲۴ جلسه تمرینات را انجام دادند. در این مطالعه از ۶۵-۷۵ درصد از ضربان حداکثر به عنوان شدت ورزش انتخابی در گروه MICT و ۸۵-۹۰ درصد ضربان حداکثر برای گروه HIIT استفاده شد. دو گروه سه روز در هفته ورزش را طبق برنامه تنظیمی بصورت تحت نظارت انجام دادند. این دو روش ورزش از نظر توده بدن ، توده عضلانی، توده چربی، پروفایل قند، چربی و ویتامین D۳ در افراد چاق تحت مقایسه قرار گرفتند.

یافته ها :سن افراد شرکت کننده در این مطالعه بین ۱۷ تا ۵۴ سال با میانگین ۳۴.۹۵ بود. قد افراد در محدوده ۱۴۹ تا ۱۸۲ سانتی متر و میانگین ۱۶۲.۸۷ سانتی متر بود.. تمرینات تناوبی با شدت بالا در کاهش وزن، شاخص توده بدنی و پروفایل چربی به طور قابل توجهی با تمرین مداوم با شدت متوسط متفاوت بود ، اگرچه، تغییرات توده عضلانی تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت.

نتیجه گیری: تمرین تناوبی با شدت بالا جهت تغییرات آنتروپومتریک در ۸ هفته موثرتر از تمرین مداوم با شدت متوسط است .با این حال، این دو تمرین از جهت کاهش قابل توجه در پروفایل چربی تفاوت قابل توجهی ندارند.

کلمات کلیدی: چاقی، ورزش، HIIT، MICT، کاهش وزن

ارسال نظر

شما در حال ارسال پاسخ به نظر « » می‌باشید.